Karin Kracht: Weegschaal? Kedeng!!

Eindelijk heb ik alles in orde voor de bruiloft waar Michel en ik morgen heengaan.

Jurk: gehuurd, moet nog afgehaald worden, doet Michel vandaag +
Schoenen: gescoord, gister aan het eind van de middag! De prijs van de schoenen is niet in verhouding met de prijs en kwaliteit van de jurk, dus gevoelsmatig 'klopt' het niet voor mij, maar ...... Toen ik Michel de schoenen liet zien, vond hij ze 'degelijk', wel passend voor onder de jurk, en hij vroeg me niet waar ik de schoenen gescoord had, en wat de prijs was.....dus.... Waarom zal ik uit de illusie halen? Niet verder vertellen, maar de schoenen heb ik bij de Schoenenreus gescoord voor 19, 95! [Helaas heb ik gister wel een waanzinnige aankoop van laarzen gedaan. Toen ik in de stad op zoek ging naar zwarte schoenen en/of een jurk, liep ik op de Denneweg bij BLACK tegen echte Mexicanos.fr aan, die afgeprijsd waren!!! Dat zijn ze normaal NOOIT. Al jaren loop ik ernaar te kijken. Ik heb ook een aantal Sendra's in de kast staan.... Dus..heb ik ze nodig? Nee!!! Dat dacht ik, en ik wilde al doorlopen.... Sterk. Maar ik liep terug en dacht: "Verdorie, zometeen moet ik 1000,- uitgeven aan tandartskosten voor Ernesto, collegegeld voor Magdalena, tandarts voor mezelf...... Ik doe dit 'gewoon' en ik
heb een nieuwe extra opdracht in de pocket voor volgend schooljaar, niet nadenken, ik doe het! Ze zaten (zitten!) zalig! En ik heb ze snel gekocht. Blij!! En krijg ik ook nog een deel van
van mijn moeder, joepie!!!]
Make-up: bij de Bijenkorf heb ik me laten adviseren voor juiste kleur oogschaduw (paars) voor bij de jurk en bij mijn gezicht.
Nagellak: check: onderlaag, kleurtje, topcoact
Panty: we weten niet wat voor weer, maar sowieso staan panty's sjieker dan zonder, dus....in the pocket
Schoonheidsspecialsite: geweest, vanochtend
Fohn: ligt klaar om in het koffertje te doen want we gaan vanavond naar Michels huis.

Gister was ik voor de jurk op pad gegaan. De hele week zo streng mogelijk (.....) gelijnd, in de hoop dat maat 40 (rood) paste. Maar helaas, zat nog net zo strak als vorige week, dus het werd toch de prachtige paarse maat 42.

Vanochtend wilde ik na een week lijnen op de weegschaal staan, maar helaas.....kedeng....dat ding viel kapot op de grond..... Sowieso zou er niet mijn gewenste streefgewicht op de weegschaal staan. Wat is het moeilijk om geen brood, geen aardappels, geen pasta te eten met een gezin, wat knap van al die mensen die dat wel kunnen! Ik kan op dit moment niet de tijd maken om me te kunnen concentreren in boodschappenlijstjes met gerechten zonder koolhydraten. Echt niet!
Laat ik dan ook maar wijs zijn en WEL nadenken bij wat ik eet en drink, maar niet gefrustreerd nu bezig zijn met koolhydraten! Want die kilo's wil ik er WEL af.

Gisteravond Michel bijgepraat over het gesprek bij de psycholoog en 'het plan'. Hij kan zich helemaal vinden in Mustafa's woorden en de uitgesproken plannen.
Ik kan aan hem merken dat hij eerder een voorstander is om Ernesto gister uit huis te zetten, dan over een paar weken.
Dat voelt niet zo lekker, maar het is voor hem als 'outsider' ook heel anders oordelen. En zijn gevoel is gebaseerd op zijn gevoel voor mij, hij ziet wat voor verdriet ik ervan heb, en mijn gevoel is gebaseerd op mijn liefde voor mijn zoon. Totaal ander uitgangspunt. Hij kan makkelijker oordelen als het niet zijn kinderen betreft, en daarbij als het wel zijn kinderen zouden zijn, zou hij er nog heel anders instaan als man zijnde [en man levend vanuit het hoofd]..........

Anyway anyhow.....wanneer ga ik het gesprek met Ernesto aan? Het lijkt zo makkelijk om te gaan zitten en te gaan praten, maar het tegendeel is waar. Het juiste moment. En ja, natuurlijk stel ik het ook uit omdat ik er vreselijk tegenop zie!!!!!!!

En ja, natuurlijk HOOP ik dat hij na het gesprek TOCH de moed bij elkaar raapt om iets te gaan doen!

Ooooooooo zo lastig!!!!!!

Nu eerst ff opmaken en naar de muziek @ Kaderock!