Morgen staat het in mijn agenda: psycholoog.
Vandaag heb ik aan Ernesto gevraagd of hij morgen met mij mee gaat. "Mag ik je fiets lenen?" vroeg hij. "Nee, je geeft nooit iets terug en je houdt je niet aan afspraken maken."
"Ga je morgen mee naar Mustafa?"
"hihihihi"
"Ga je mee naar Mustafa?"
"MIsschien."
"Nee, daar ga ik niet voor. Ga je mee naar Mustafa?"
"Als je daar blij van wordt, ga ik misschien wel mee."
"Ja, ik word daar heel blij van, maar ik ga niet voor MISSCHIEN. Ik ga voor de afspraak."
"Oke"
"Wat zeg je? Ga je mee?"
"Ja, oke, ik ga mee."
"Geef me je hand erop."
...... Hij geeft zijn hand erop................
Is hij stiekem blij dat ik hem help en de afspraak voor 'hulp' gemaakt heb? Ben ik nu niet teveel de "REDDER", of ben ik om in de woorden te spreken van Dr.Phill, de "hero"???
Ach, het maakt mij geen reet uit, of ik het wel of niet had MOGEN of MOETEN doen, als hij morgen maar meegaat!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Dat is stap 1 om uit deze situatie te komen, voor hem. Dat zou namelijk ontzettend veel betekenen!!!
I HOPE SO!!!!!!!!!!!!
ps weegschaal zei vanochtend: 74,2 .....dat is in 2 dagen 0,8 kilo!!!! Gaat het dan echt werken????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten