Wauw, trouwen op de SS Rotterdam is leuk! Sfeervol! Goede catering!
Toen we aankwamen, liepen we gelijk in de stroom mensen die ook naar het trouwfeest gingen, richting de Upperdek(of zoiets) en kreeg ik gelijk het gevoel terecht te zijn gekomen in de reclame van de Bonprix. O, o, o er kwam een dame aanlopen met precies dezelfde jurk. Weliswaar is een andere kleurtint, zij in een donderblauw, maar toch. Ik schoot inwendig in de lach..... Na uren, dagen bijna weken kijken, twijfelen en uiteindelijk huren, had ik precies dezelfde jurk als .....de moeder van de bruidegom! Wahaaaaa.....Geen Bonprixtaferelen van een stormachtig gevecht, gewoon maar zorgen om een beetje uit de buurt te blijven!
Zalig om mensen zo gelukkig te zien! Een samengesteld gezin. En alle kinderen die ook het trouwboekje ondertekenen! Wauw! Dat is niet vanzelf gegaan, daar is keihard voor gewerkt. En zo goed en mooi om te zien!
Ja en dan hoort hier natuurlijk ook de foto van de jurk (aan!) bij gepost te worden.
Bij deze dan.
Het is raar, broeierig, warm weer en ik zit nog steeds in het altijd vreselijke Zoetermeer.
Met Sylvia, mijn vriendin, net zalig bij CLOONEY op het terras gezeten en ons verbaasd over de mensen die voorbij lopen, hoe ze eruit zien (de gemiddelde is ECHT te dik!) (de gemiddelde is te slecht gekleed!). En nee, wij verbeelden ons niets, wij vinden onszelf te dik. De helft van onze gesprekstijd hebben we het gehad over diƫten, die paar kilo's die wij onszelf te dik vinden.
Maar hoe erg is het gesteld met het Zoetermeerse publiek. Hoe bizar is het verschil met Den Bosch, Voorburg, Breda, Maastricht en laat ik het nog niet eens hebben over de Belgische steden, Frankrijk en Spanje. Daar staan vrouwen uren voor de spiegel om over de boulevard te gaan flaneren.
Volgens de Engelse mode-agenten van het RTL4 programma kiest de gemiddelde Nederlander voor "casual". Maar, Sylvia en ik concluderen dat Zoetermeer daar nog 'onder' gaat. Witte leggings open links en rechts voorbij. Joggingsbroeken om te gaan shoppen.
Brrrrrrrrrrrrr!
Het was zalig, ondanks mijn continu huilende ogen door de hooikoorts, om ff 'vriendinnentijd' te hebben. Ff geen zorgen voor de kinderen, geen huis opruimen, geen werk voor school. Maar gewoon ff 'vrouwentijd'.
Sylvia, bedankt!
Hoe raar, eigenlijk wil ik zo snel mogelijk naar huis. Hoe zal het huis eruit zien? Stinkt het naar wiet? Is de keuken een grote puinhoop? Moet de was gedaan worden?
Is Magdalena al thuis van haar 3-daagse-kamp? Hoe heeft zij het gehad? Wat gaan zij eten? Moet ik boodschappen doen?
Anderzijds denk ik: pppppffffffftttttttttttttttttt ik blijf nog maar ff hier, dan hoef ik niet die zorgen gelijk weer op te pakken.............
Dus... ff nog opladen! Binnen geen last van de vreselijke hooikoortsogen! Dus.... OF de volgende aflevering kijken van de House of Cards of even wat werk voor het eigen bedrijfje doen.....
Komt goed!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten