donderdag 5 juni 2014

Drama: de tandarts



Het zevende zintuig. Ervaring. Mensenkennis. Liefde. Wat was het wat mij bewoog om voor mijn training vanmiddag van buiten de stad, toch nog maar even naar huis te gaan, om 'voor de zekerheid' thuis te zijn als Ernesto naar de tandarts zou moeten..............? Wat was het?

In ieder geval.......Magdalena thuis, Ernesto thuis (gedoucht). Ik pak luchtig de stofzuiger en ga even rond in huis, maak de wc schoon, dweil de kamer..... En vraag Ernesto, langs mijn neus weg, "Hoe laat moet je ook alweer bij de tandarts zijn?" "Kwart over twee." "Wil je dan mijn fiets even langs de fietsenmaker brengen voor je gaat voor die lekke band?" "Ja, is goed."
Om half twee vertrek Ernesto met mijn fites, door de stromende regen richting fietsenmaker. Ik bedenk me dat hij gelukkig een pet op heeft, beschermt nu goed tegen de regen....
De telefoon haalt mij uit mijn gepeins. Ik zei dat het de tandarts is. Ik ben net te laat bij de telefoon en bel snel terug "Ja, ik bel u voor Ernesto, waar is hij?" OMG!!!!!!!!!!!! 
"Hij is onderweg, maar is eerst naar de fietsenmaker, hoe laat is de afspraak dan? HIj zei om kwart over twee." 
"Nee de afspraak is om half twee....." 
"Ojeetje, dan spring ik nu in mijn auto, pik hem op bij de fietsenmaker en gooi hem af....is dat goed?" 
"Ik ga het even vragen....ja als het echt binnen 5 minuten is, dan is het goed, maar anders haalt de tandarts het niet meer."
"Is goed"

Ik ren de deur uit, spring in mijn auto en sjees de straat uit naar de fietsenmaker. Daar binnen gekomen zie ik mijn fiets staan, met bonnetje erop, maar geen Ernesto. Ik ren weer naar mijn auto, spring er weer in en sjees terug de straat in en bel Ernesto:
"Waar ben jij?"
"Bij de fietsenmaker."
"Nee, je liegt, dat is niet waar, waar ben je?" De woorden komen bijna schreeuwend eruit......
"In de Vlierboomstraat..."
"Dan ga je NU naar de tandarts!!!"
"Nee, ik ga niet, ik moet eerst oefenen......"
"Nee, dat kan niet!!! Dat kost klauwen met geld, je hebt de afspraak gemaakt, zal ik met je mee gaan?"
"Nee, ik ga alleen."
"Goed dan steek je nu over en ga je."

Ik zie Ernesto oversteken, maar hij loopt langs de tandarts. Ik start de auto en sjees naar hem toe. En doe de auto open. Ernesto gaat zitten. "Nee, je gaat niet zitten, je gaat naar de tandarts!"
"Houd eens op met schreeuwen, ik kan niet naar de tandarts, ik moet eerst oefenen."

Ik haal diep adem en zeg, zo rustig mogelijk het mijn strot uitkomt:"Nee, Ernesto, je gaat NU, of samen of alleen."
"Goed ik ga alleen en ik ga de afspraak verzetten. En rot op jij."

Au, dat doet pijn! 

Ernesto stapt de auto uit en gaat naar binnen. Ik laat even mijn tranen gewoon komen en lopen..... Potverdrie....!
Wat een ellende om die wortelkanaalbehandeling. Ik kan me echt wel voorstellen dat hij zeven kleuren schijt. Ik ben ook bang voor de tandarts. Maar deze is heel lief. Jong. Mijn agnst wordt elke keer een heel klein beetje minder.
Ik wacht nog even in de auto en rijd dan door naar huis. Spullen pakken om naar mijn training te gaan. Ik voel heel langzaam mijn adrenaline weer wat zakken....

Ik wil de tandartsassistente bellen om te vragen hoe het gaat en of hij naar binnen is gegaan, maar het is wijsheid dit niet te doen. Hij zal het me niet in dank afnemen.

Het liefst ga ik nu NIET naar de training. Maar het is ook een goede afleiding. Tranen drogen. Spullen pakken. Concentratie in de auto (ja, mam, ik zal voorzichtig rijden.....) en afleiding.

Ik ben benieuwd hoe het gegaan is, en ook hier zou ik 'm zelf liever ondergaan....

Magdalena is boos op Ernesto, want de fiets die hij van haar (vriendin) had geleend, staat aan de andere kant van de stad, kapot. En zij hebben 'm volgende week nodig.
Sorry, dat kan ik niet vandaag OOK nog eens oplossen. Het doet me verdriet. Gister zei Mustafa: "Wat vindt Magdalena ervan? Ik kan me voorstellen dat zij niet met haar problemen en haar dingen naar jou toekomt, omdat ze weet hoeveel energie Ernesto jou kost."
Zijn woorden hoor ik nu weer..... Maar ik kan het helaas echt niet voor haar oplossen vandaag.....Snik! Ik zal zorgen dat die fiets er dinsdag weer staat, en ik hoop dat ze er dan ook nog op kan fietsen.......


Geen opmerkingen:

Een reactie posten