Thuiskomst: kut met peren………..! Deel 2(?)

Na een schitterende ochtend in Strassbourg, vangen wij dan het laatste deel van de terugtocht aan. Een klein stukje nog maar van zo'n ruim 500 km naar het Zoetermeerse.
Michel rijdt lekker door. Verbazingwekkend hoe relax het eigenlijk is, met de auto op vakantie en dan 1400 km heen, zo'n dikke 300 km daar en dan weer zo'n 1400 km terug. Geen stress, je bepaalt zelf precies hoe laat je vertrekt, wanneer je stopt. En uiteindelijk hebben we ontzettend maar dan ook ontzettend veel gezien:
- Metz en de vreselijk tegenvallende outlet
- Luzern met het mooie meer, waanzinnige sfeer, mooie hotel
- Milaan met waaaaaanzinnige shops, mooie hotel, waanzinnige restaurant en San Siro
- Lucca met het ongelooflijke pittoreske stadje, de sfeer, de zalige restaurantjes
- Florence waar we met de trein heen gingen, veel winkels, maar waanzinnig druk
- Pisa met de toren, maar ook nog heel veel meer
- Viareggio tot Marina di Massa, waar strandtenten zo groot en mooi zijn
- Montecatini Terme en Montecatini Alto, wat er schilderachtig was en we in een heusTerme bad gelegen hebben wat ware geldklopperij was, maar allemaal prachtig om te zien
- Strassbourg met de ontzettend mooie huizen en mooie sfeer
En alle dagen, niet 1 dag uitgezonderd, hebben we de benen uit ons lijf gelopen!!
Per dag zeker een km of 7?!

Enfin, we zitten in de auto tijdens de terugrit, ik rijd en mijn telefoon gaat. Ik vraag Michel om aan te nemen en natuurlijk is ie te laat. Maar hij belt ff terug naar het nummer: mijn huistelefoon. Zoonlief.
Hoe laat kom je thuis?
Huh?? Ben je thuis dan? Ben je niet meer in Rotterdam?
Nee, ik ben niet geweest.
Huh? En je zou gaan?
Ja, er kwam iets tussendoor, je hoort het nog wel.

Van binnen denk ik: GVD, GVD, GVD!!!!!!!! Heb ik daar die 25 euro voor gestort? 

Meneer wil weten hoe laat ik kom om nog even het huis helemaal op te ruimen en of ik wat geld kan storten op met vriend Piet een visje op het strand te eten.
De vis kwam bij mij van boosheid uit mijn oren!!!!! 
Waar was dat geld van gister dan gebleven als hij niet naar Rotterdam is gegaan?

We sluiten het gesprek af en ik wil eigenlijk het liefs de auto keren om weer de andere kant op te rijden. Ik ben nog niet terug en daar begint alle ellende alweer……….. SHIT!!!!!!!!!

Ik verbijt me in de auto en probeer in alle hevigheid de vakantiesfeer niet te bederven…. Al voel ik de tranen prikken achter mijn oogleden.


Thuisgekomen helpt Michel met de koffers boven zetten. Ernesto is er niet. Michel gaat bijna direct weer naar zijn eigen huis (en ik zou volgen met mijn eigen auto). Ik ga even naar de wc en ik hoor de deur, dus ik vraag of Michel wat vergeten is, maar het is Ernesto.
Ik kan het niet nalaten om direct de vraag te stellen nadat we elkaar begroet hebben met 3 zoenen.

Een vaag verhaal: Coen en hij moest 20 euro terugbetalen aan hem. En toen had hij geen geld meer om naar Rotterdam te gaan.
Brrrrrrrrrr ik voel me genaaid!!!!!!!! Met man en macht heb ik dat geld overgemaakt om zoonlief naar zijn oom te laten gaan……en hij……………
Is dit manipuleren?
Heeft hij mij zand in mijn ogen gestrooid om wiet te kopen?
Of is het een flutvriendschap met Coen? 
Ga ik nu de discussie aan? Morgen heeft Ernesto een sollicitatiegesprek……. En verpest ik nu mijn eigen vakantie-apres-gevoel???

Ik besluit om mijn spullen te pakken en heel snel weer weg te gaan, voordat ik keihard in tranen uitbarst. Dat doe ik in de auto wel, in mijn eentje.
Morgen weer een dag en na het sollicitatiegesprek een geschikt moment zoeken om op zoek te gaan naar de waarheid: waar die 20 euro naar toe is…

Zelf denk ik dat Ernesto diep van binnen weet dat dit niet oké is.
Maar wanneer gaat hij veranderen?

Woensdag eerste sessie van de Jellinek. Ik ben eraan toe!!!