Het was vrijdag. Vandaag zou Magdalena na een maand weer thuiskomen. Net deze week kwamen er berichten in de media dat de verkeersleiders in Madrid zouden staken. Maar toen het vrijdagochtend was, bleek dit loos-alarm, want er was niks aan het handje. Gelukkig maar. Dochterlief is al onderweg, de vlucht van Mexico naar Madrid duurt ongeveer 11 uur.
Daar moet ze 'even' wachten en dan om 15:00 uur 's middags naar Amsterdam om hier in Nederland om 17:30 uur te landen.
Het is 11 uur, heb net bloemen op haar kamer gezet, roze roosjes, ter welkom, als de bel gaat. Mijn moeder. Samen gaan we wat winkelen. Dan gaan we naar huis, wisselen van auto en nemen ook Ernesto mee om Magdalena te gaan halen. Speciaal voor deze gelegenheid heb ik de auto van Michel bij me, een ruime BMW. In mijn cabrio kan ik wel de koffer en bagage kwijt, maar niet mijn moeder, zoon en dochter!
Mijn moeder en ik besluiten in DH te gaan winkelen, dat is het makkelijkst om daarna Ernesto op te pikken, die vrij is en niet naar de ANWB hoeft.
We gaan naar de Frederikstraat en naar de Denneweg.
De opruiming is bijna ten einde en het is een leuke kunst om voor 50 OF 70 % nog leuke artikelen te vinden. Maar, eerlijk is eerlijk, er hangt bijna niks meer.
Als we bij Van Peet binnenkomen, zie ik 'm gelijk hangen: een waanzinnige Diesel, met een speciale gloed/coating eroverheen. Maar shit, die broek is maat 29...dat gaat 'm niet worden. Mijn moeder duikt achterin de winkel in de rekken.
Ooit leerde mijn toenmalig echtgenoot mij, dat je kunt meten met de onderkant van je arm of een broek past (je hand maak je tot een vuist. Je past dan of je elleboog t/m je vuist in de broek passen. Als dit past, is de kans heeeeeeel groot, dat de broek past!), ik probeer het en het lukt. Ik verbaas me. Ik kom ik maat 29!!!!!!!!!!!! [vanochtend 71, 6 schoon aan de haak]
Sinds de start van de zomervakantie [we zijn nu 4 weken precies verder] ben ik van 75,2 naar 71,6 gegaan......en heb zalig gegeten en ook lekker gewoon zo nu en dan lekker wat gedronken.....
Ik ben zeeeeeeeer content met dit broekje, van 249 eurootjes (in geen 249 jaar voor een spijkerbroek..........) normaliter, maar nu 70% voor 74 euro. Dit broekje hangt er voor mij. Hij zit strak. Hij zit mooi. Kan voor sjiek naar een feestje. Kan voor stoer en sexy naar de kroeg. Kan ook naar school. Joepieeeeee!!!!!!
Michel en ik hebben besloten om niet naar het buitenland te gaan. Het geeft mij toch wat extra zorgen wat betreft de kinderen, er zijn hogere kosten aan verbonden (ben bijna 50 en wil een FEEST geven) en in Nederland dingen doen, is ook leuk, daar komen we normaal niet toe.
Ik heb nu een MOLEN in OSDORP geboekt om een nachtje en twee dagen Amsterdam te doen, geweldig, ik heb er al waanzinnig veel zin in!
Ik koop deze broek dus, al weet ik dat ik nu, vandaag 15 augustus de min inga...... op de ING. Shit, maar ja.
Na Van Peet volgen nog een aantal winkels, een lekkere lunch (broodje hamburger zonder broodje ivm de koolhydraten) en nog een aantal winkels en dan naar huis om Ernesto te halen.
Als we aan komen rijden, zie ik het al. De blauwe fiets staat er NIET! Waar is Ernesto?? Ik app hem en vraag waar hij zit. Hij zit bij K. een vriend waar hij veel is en die ook heel veel blowt. Ernesto heeft hoofdpijn, schrijft hij en zit nu buiten, hij komt niet want hij vraagt zich af welke toegevoegde waarde zijn aanwezigheid heeft, hij zorgt wel dat hij er is als Magdalena thuiskomt.
Pffffffft, ik zal je als lezen besparen welke papjes heen en weer zijn gegaan...... Ik kan hem niet ertoe bewegen zich op de fiets te hijsen en zich naar huis te begeven. Ik baal ongelooflijk. Bah! Wat een aso! Gatver! Ik voel me helemaal geïrriteerd raken. Ik zeg tegen mijn moeder dat we niet langer wachten en dat we gaan, kunnen we ook nog wat shoppen op Schiphol.
Ik doe mijn uiterste best om de irritatie en vooral de teleurstelling te 'parkeren'. Op de vraag van Ernesto of ik 11 euro wil overmaken voor het eten van gister, schrijf ik dus 'nee'.
Ik wil de teleurstelling parkeren, want anders lijdt Magdalena hieronder en dat vind ik niet oke. We kijken nog wat winkeltjes op Schiphol en dan krijg ik een snapshot 'geland, bitches'.
Na enige tijd openen de deuren van aankomsthal 2 en komt daar, heel stoer en fier, Magdalena met haar karretje met koffers door de deuren. Wauw, wat een mooie dochter heb ik toch. We omhelzen haar en ze doet heel snel haar (nieuwe GUESS tas) open en haalt er twee (zilveren???) armbandjes uit, 1x voor oma en 1x voor mij, dan hebben we alledrie eenzelfde armband.........lief!! Ze is niet moe, voor haar is het ochtend. En dan zegt ze plompverloren uit het niets: "Ik heb besloten om WEL mijn huidige studie af te maken, maar NIET die andere erna te doen. Ik wil niet meer nog 3 jaar leren."
Ze zegt dat ze er goed over nagedacht heeft. Wel drie weken lang. Ze is het schoolse leventje 'zat'. Wil sparen en reizen en leven.
De weg in de auto naar huis is gezelllig, ze kwebbelt er op los en is ook via de app lkkr met Mexico aan het praten.... Thuis aangekomen is Ernesto er inderdaad WEL. Gelukkig!
Ze wil graag een patatje oorlog eten en een broodje kroket, dat kennen ze daar niet.
's Avonds wil ze al weer uit! Hoppa, daar gaat ze!
Moe door alle emoties val in 's avonds op de bank naast Michel in slaap, leuk, die nieuwe serie kijken! Hahaha! We worden ook een dagje ouder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten