Allerliefste Magdalena

Allerliefste Magdalena,


Wat voor mij bovenaan staat, is jouw geluk. Als jij gelukkig bent, dan is het goed voor mij.

De eerste dingen die je zei, toen je uit het vliegtuig vanuit Mexico kwam,
Dat je geen nieuwe studie erachteraan zou gaan doen en iets later, dat je naar Mexico wil verhuizen, en weer iets later, dat je daar een zaak wilt beginnen.

Dat was een paar keer heel hard slikken!
Ja ik vind het ongelooflijk jammer dat je, het in mijn ogen keigoede plan om veiligheidskunde te gaan doen, niet gaat uitvoeren. Het was een grandioze combinatie. Een gouden combinatie misschien wel. En wie weet ook een combinatie waarbij je op termijn je eigen zaak had kunnen beginnen.

Nu wil je naar Mexico, een land met armoe, corruptie, drugs notabene. Diep in mijn hart heb ik altijd rekening gehouden met de kans dat je naar Uruguay zou gaan, maar Mexico?

Stroopwafels. Een eigen bedrijf. Vergunningen. Startkapitaal. Een waanzinnig plan. Een kans om te slagen als je 23 bent?

Ik weet t niet. Zijn 7 maanden genoeg om dit gedegen en goed-beter-allerbest voor te bereiden?
Ik heb mijn twijfels. Ik krijg het er Mexicaans benauwd van.

Maar, ik geloof in je.
Zelfs heb ik ook plannen. Niet elk plan heb ik succesvol uit kunnen voeren (boek over Ibiza), omdat omstandigheden lastig waren, of dat ik zelf niet de allerbeste karaktereigenschappen had om het uiteindelijk goed te doen.....

In mijn plannen, alle plannen, heb ik in mijn leven vanaf 1988 rekening gehouden met Ernesto en jou.
Dat is niet erg. Dat is zo. Dat hoort zo, vind ik. Zeker na het overlijden van je vader, voelde ik mij niet 100, niet 200 maar 300% verantwoordelijk voor jullie.
Ik weet niet of dat ooit overgaat....

Dat is ook een van de redenen waarom ik de hoop (nog) niet opgeef met je broer.

Lieve schat, ik vind de gedachte dat je wilt verhuizen naar Mexico echt vreselijk!
Ik doe er heel luchtig over omdat ik er niet aan wil denken. Anderzijds ben ik trots op je. Trots dat je lef hebt. Trots dat je je studie afmaakt. Trots dat je wilt reizen. Trots dat je geniet van het leven. Trots dat je aan de goede kant in deze moeilijke, lastige maatschappij staat met alle uitdagingen om te vluchten voor de realiteit van vandaag de dag.

Ik ben vreselijk trots op je. En ondanks dat ik het ontzettend jammer vind dat je de tweede studie niet oppakt en afrondt, ondanks dat het mijn hart verscheurt, probeer ik je te helpen met je plan.

En als je gedurende de voorbereiding twijfelt, dan heb je toch een hoop geleerd, door hiermee bezig te zijn. En dan is dit niet het juiste moment om dit te doen, voor jou. Maar dan zullen deze ervaringen niet voor niets zijn. Dan maak je nieuwe keuzes om nieuwe en zeker goede redenen.

Ik vraag je wel om nu goed te concentreren op je afstuderen en toch naar goede banen te kijken om te solliciteren.

Ik ben er voor je. Of je nou hier zit, in Uruguay of in Mexico..... Altijd zit jij in mijn hart en ben ik er.
Altijd doe ik mijn best je te helpen.

Ik wil dat je je vrij voelt om keuzes te maken. Misschien krijg je ooit ergens spijt van. Maar als je geen fouten maakt, dan leef je niet. En als je fouten maakt, dan leer je.
Denk goed na. Nu werken aan afstuderen. Een leuke baan op niveau.
Een plan maken voor je eigen shop Gezellig.
Maar waarom niet eerst lekker reizen? Zonder zorgen? En dan kijken of je het nog wilt?
Een tijd met A (je vriendin) mee?
Of alleen?

Denk goed na. Ik steun je. In alles wat je wilt.
Ik hou vreselijk veel van je.
En nee, ik kan niet met je mee. Ik heb Ernesto, oma, Michel en mijn werk (ik moet tot mijn 67ste door, dat is nog 18 jaar werken) en vrienden hier........,
Maar als je in Mexico of in Uruguay of waar dan ook woont, ik zal je zo vaak opzoeken als ik kan en als jij mij hebben wilt!

Ik houd ontzettend veel van je! Jou gelukkig zien, is het mooiste wat er is. En geluk, wat is dat? Het zijn momenten. Zonder verdriet en pijn is er geen geluk.
Dealen met jezelf. Kracht van geest. Genieten van mooie momenten, zoals gisteravond. Lekker eten. Gezelligheid.

Je bent een heel mooie jongedame. Van binnen en van buiten.
Ik ben trots op je. Je doet het goed!
Pak alle momenten mee om te genieten, lieve Magdalena.
De weg naar het doel is ook je leven.

Denk na: eerst werkervaring hier opdoen, dan reizen, dan je plan uitvoeren is ook een optie. Kijk eerst of Mexico het is. Je kunt sowieso altijd terugkomen. Mijn huis is altijd jouw thuis. Vergeet dat niet en nooit. Onafhankelijk met wie ik woon en wat hij vindt.

Dit is wat ik vind en wat ik voel en waarom ik met je meedenkt en waarom ik al gegoogled heb op 'stroopwafelworkshops'.

Te quiero muchisimo!!!!!

Je moedertje.....