Que pasa?

Que pasa?

Wat is er aan de hand....het lijkt wel of in deze periode de wind keihard door de relaties waait. Neef 1 slaapt niet meer bij zijn vriendin en tevens jonge moeder van hun zoontje, nog niet 1 jaar oud. Neef 2 heeft zijn relatie met zijn lieve, mooie vriendin verbroken.....
En ondergetekende is BOOS op haar vriend......En, het is nog maar d evraag of dit goed gaat komen. De stoom komt uit mijn oren.

Het is grappig hoe sommige dingen zo totaal anders gaan in een tweede (of derde of vierde) relatie NA je huwelijk. Je stapt, als je rond de 20 bent, vrij onbevangen in je relatie. Je bent verliefd, je gaat samenwonen, je trouwt, en uit de liefde worden 2 mooie kinderen geboren. Zo ging het bij mij.
We hadden veel 'uitdagingen', zoals dat heet: leeftijdsverschil, andere taal, andere cultuur en andere achtergrond, andere opleiding..... En inderdaad, op een gegeven moment was de koek een 'soort' van 'op'. En we gingen uit elkaar. Onze wegen gingen een andere kant op, maar we bleven samen ouders van de twee mooie kinderen die ons tot de dood toe zou binden.
Wat ik na zijn dood zo ontzettend moeilijk heb ervaren was dat ik met niemand meer die verbinding heb kunnen voelen. Boos op Magdalena of Ernesto? Geen steun, niemand (ja okee, oma komt in de buurt, maar is toch niet hetzelfde) die in de buurt komt om dat gevoel te delen.
Blijdschap om je kind, vanzelfsprekend deelden we die ook en evenzo vanzelfsprekend mis ik die ook, nog steeds.

Michel en ik kennen elkaar nu in de maand juli ongeveer 8 jaar. Dat wil zeggen, we kenden elkaar al toen we 'klein' waren, maar in juli 8 jaar geleden gingen we uit eten en sloeg de vonk (weer) over.
Hij heeft twee kinderen, en inmiddels een bijna-officiele-ex. Zijn kinderen zijn 21 en 18. Zijn dochter van 18 stuurde gisteravond laat een berichtje dat zij zich afmeldde voor d epaasbrunch bij mijn moeder. En daarna reageerde ze niet meer op haar vaders berichtjes. Zijn zoon van 21 liet het afweten met kerst en heb ik in die 8 jaar nog maar 2x gezien. Hij geeft mij de schuld van de scheiding van zijn ouders en heeft er nog heel veel moeite mee. Wel of niet wordt dit beinvloedt door zijn moeder die afgelopen zomer nog uitsprak "dat zij mij haatte'.

Anyway anyhow, als je 50 bent en je hebt er eigenlijk al een heel leven opzitten, stap je niet meer fris en fruitig in een relatie.
Vandaag spraken vriendlief en ik over de eventuele mogelijkheid om samen te gaan wonen. Hij liet er geen duidelijkheid te wensen over dat zijn kinderen belangrijker waren als hij zou komen te overlijden. "Jij zegt toch altijd dat je voor jezelf kan zorgen?" "Jouw vader is overleden, je 'stiefmoeder' is de langstlevende, als zij het geld opmaakt, heb jij niks, dat wil ik niet."

Ik ben perplex. Het schiet me ongelooflijk in mijn verkeerde keelgat! Ik krijg ter plekke zit om hem een waanzinnige mep op zijn kale knar te geven, maar we zitten in een restaurant en ik beheers me, maar mijn tranen schieten in mijn ogen. Ik heb hier geen woorden voor.
Ja ik snap dat hij kinderen heeft. Ja ik snap dat dingen anders liggen als je gaat samenwonen en je hebt beiden kinderen. Ja ik snap dat je daarover moet praten.... Maar...hij praat niet, hij deelt mede. Wat klinkt dit vreselijk koud, liefdeloos, onzorgzaam, berekenend, onaardig! Gatverdamme. En dan zegt hij ook nog: " stel dat ik overlijd en een groot deel van mijn geld gaat naar jou en er gebeurt jou op korte termijn iets, dan gaat mijn geld naar jouw zoon en dan weet ik wel wat er mee gebeurt, en dat wil ik niet.

Zo, dat is een harde sneer. Natuurlijk begrijp ik wel wat hij bedoelt, maar moet dit nou op deze manier gezegd worden? GATVERDAMME!!!!!!!!! Alsof ik er geen verdriet van heb. Hij strooit zout in de wonden en van mijn vriendje zou ik anders verwachten, willen.....

Ik hoef geen geld. Ik ben niet bij hem om zijn geld, ik ben bij hem omdat ik van hem houdt. Maar ik hoor geen liefde. Ik hoor geen zorg.

En dus heb ik hem vanavond een mail gestuurd en heb een zeer slap antwoord ontvangen 'ik ben moe en zit er doorheen....we begrijpen elkaar verkeerd.....laten we nadenken over wat er dit weekend gebeurd is.....ik heb een drukke week maar ik zal hier tijd voor maken....'

Gatver, wat een slappe zak.
Er kwam al stoom uit mijn oren, maar nu nog meer!

Jammer, want we hebben net een waanzinnig leuke reis geboekt! Naar Sevilla en door naar Cadiz.
Ik weet 1 ding zeker: ik ga gewoon. Hij bekijkt het maar!

Pffffffftttttt welke wind waait er dat alle relaties op deze wijze er last van hebben??
Geen idee. Voor nu in ieder geval lekker slapen! Ik ben er klaar mee!

Ik zou bijna vergeten dat we een gezellig en goede Paasbrunch hadden. Zoonlief kwam wel veel te laat, maar was er.
Is zich een slag in de rondte aan het solliciteren, doet hard zijn best.
Gaat achter werk aan.

Ik houd me wat op de achtergrond. In de luwte. Dat lukt aardig. Hij onderneemt en lijkt te vechten voor zijn bestaan op dit moment. Top!!