Mijn principekwestie met Michel blijft sudderen...en knagen...of denk ik fout?
Er lijkt wel iets kapot.
Ik heb nu gevraagd of ik hem wel goed begrepen heb, en dat klopt, ik heb hem goed begrepen en dat houdt in:
dat als hij overlijdt, dan
- gaat de inhoud van zijn BV, BEDRAG X bij overlijden naar zijn kinderen
- gaan de spullen die hij heeft van (emotionele en financiele waarde zoals 2 horloges) naar zijn kinderen
- we sluiten een overlijdensverzekering af die ervoor zorgt dat ik in het huis kan blijven wonen waar we dan wonen
- het huis wat we komen, kopen we zonder er geld in te steken, dus 100% hypotheek (hier blijft dus geen overwaarde over, gezien de huidige crisis en huizenmarkt)
- de mogelijke erfenissen van mijn moeder, testament langstlevende van mijn vader, overwaarde mijn huis, is voor mij/mijn kinderen
Ik weet niet of ik een denkfout maak: ik denk: dit is zakelijk, kil, en als je geld hebt, kun je best een gebaar maken naar de vrouw waarvan je zegt te houden. Hij doet dat niet, dus waar bestaat zijn liefde dan uit?
Alsnog concludeer ik dat ik hem de vorige keer wel degelijk goed begrepen heb. Nu heeft hij alleen toegezegd een verzekering af te sluiten zodat ik er kan blijven wonen.
Is dit echte liefde?
Ik zet mijn vraagteken erbij. Een groot vraagteken.
Ik ga mijn vriendinnen, moeder polsen, hun meningen vragen om te kijken of ik nu een denkfout maak, of mijn overtuiging 'raar' of 'fout' is, ofdat mijn overtuiging/gedachte normaal is en ik lekker alleen verder ga als hij geen water bij de wijn doet....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten