Kerstvakantie 2015 1

Wat een hoop To Do op mijn lijstje. Elke dag een dikke grote klus.

Vandaag staat op het programma Tante T interviewen en haar man oom G; onderwerp: de jeugd van mijn vader.... 

Vanavond intervisie. Tussendoor boodschappen. Kerstcadeautjes regelen. 

Brrrrrrrr adem in en uit.... 

70 jaar

Oud nieuws: 


Wauw, wat een rare gewaarwording, als J nu jarig zou zijn geweest, dan zou hij vandaag 70 geworden zijn!
Vandaag, om dat te vieren, uit eten met Ernesto en Magdalena.
Eerst met Magdalena een drankje in de ZR. Sfeer ontspannen. Tussen neus en lippen door even gevraagd welk cijfer zij scoort wat betreft hapiness op de schaal van 0 tot 5? Zij geeft aan dat dat wel een beperkte schaal is. Ik zeg: "Okee, op de schaal van 0 tot 10?" Zij antwoordt: "een 6,5"
Ik schrik. Ik vind het weinig. Zij vindt t veel. Zij komt van diep.

Aansluitend samen met Magdalena naar de ZR geweest. "Toevallig" komt vriendlief W ook langs. Heb het sterke gevoel 'dat dit 'm gaat worden'. Het is gezellig. We drinken en kletsen wat. Ik zie en voel dat ze gek op elkaar zijn. mooooooooi!!!

Fuck!

Kerstvakantie 2015.
Tijd voor een evaluatie en een reflectie op 2015.

Maar eerst de stand van zaken. Ik heb goed nieuws, maar tegelijk ook slecht nieuws.

Het goede nieuws is dat dochterlief nu de stap neemt naar een loopbaancoach. Een therapeute. Dat is goed nieuws omdat ze nu met zichzelf aan de slag gaat.
Het slechte nieuws is, dat ze morgen, per direct met haar werk stopt.
Er is geëist dat ze koude acquisitie moet voeren, dat haat ze. Haar collega's zijn workoholics. Zij niet. Ze voelt zich vreselijk.

Het is voor mij al kerstvakantie. Alleen nog een champagne-ontbijt.
Het is lastig om niet besmet te raken met de flow. Vrolijkheid werkt aanstekelijk. Maar dit ook... Ik zou t graag voor haar oplossen, maar dat lukt niet. Kan niet. Is niet goed.
Vandaag goed gesproken. Haar keus om nu te stoppen.
En om hulp te zoeken. Dat was mijn suggestie, en die viel goed.

Mooi!
Trots op Magdalena!

Bijzonder

Bijzonder
Bijzonder vreemd
Bijzonder leeg
Bijzonder stil
Bijzonder saai
Bijzonder "licht"
Bijzonder

Bijzonder mooi

Mijn dochter is verliefd. En nu slaapt ze, sinds een week of vier, regelmatig niet thuis. Ze slaapt bij hem.
En ik? Ik ben alleen thuis. Het voelt vreemd, leeg, stil, saai en 'licht' (want ook de zorgen -uit het oog een beetje last van mijn schouders-) om alleen in huis te zijn en alleen te slapen.
Ik ben 'uit huis' gaan samenwonen. Gescheiden. Maar eigenlijk nooit zonder vriendje geweest. En na de scheiding, na het overlijden van J, waren mijn kinderen altijd thuis. Vakanties uitgezonderd. Ernesto is al een tijdje het huis uit. Maar nu nummer twee. Gezien het feit dat haar vriendje al samengewoond heeft (misschien wel meerdere malen) en hij aangeeft na een halve dag haar al te missen, denk ik, dat ik nu heel snel moet wennen. Wennen aan de nieuwe situatie.

Dit staat los van het feit in hoeverre ik dit mijn keuzes laat beïnvloeden en of ik nu de euvele moed kan vinden om mijn stappen, al of niet, te zetten.


Mijn 24 jarige dochter heeft eergisteren een nieuwe baan. Maandag kan ze gelijk naar "start". Vandaag hebben zij en haar vriendje nog "vakantie". Het voelt of dit "haar man" gaat worden.
Mijn maag draait om. Maar ik voel ook een glimlach om mijn mond. Fijn voor haar. Ze wordt gesteund. Ze wordt verzorgd. Ze wordt geliefd.

Bijzonder.... Dit is het moment dat ze beiden hun vleugels uitslaan. En misschien, op een andere manier, toch 'tegelijk'.
Ik observeer. Ik lijd. En ik leid.

Bijzonder .......... mooi dit mee te kunnen en mogen maken.

Reactie op mijn brief!

"Hai! Heb je mijn brief inmiddels gelezen?"


"Heyy jawel is lief"


Ik lees dit, terwijl iemand van budget energie tegenover me zit. Hij heeft zijn verkoopverhaal. Het komt mij goed uit. Dit gaat mij 54€ per maand schelen. Ik betaal nu voor dit niet-geïsoleerde huis 260€ per maand!!! Dat scheelt toch op jaarbasis dikke 600€!
Ik hoor de Budgetmeneer praten.
Ik lees het appje. Ik voel me blij worden. Gelukkig. Hij reageert. Hij snapt het. Dit had ik veel eerder moeten doen. Wie weet hoe het hem verder helpt. Dat weet ik niet en is ook in eerste instantie niet mijn doel. Mijn doel was en is om mijn eigen grenzen aan te geven. En om aan te geven hoe ik wel wil helpen.

Er is geen liefde groter in mijn leven dan de liefde voor mijn kinderen. Alle mannen hebben een deel van mijn hart in een deel van mijn leven, maar sinds 1988 en 1991 (morgen wordt de kleine meid 24) is mijn hart, verpacht.
Het heeft even geduurd, maar ik heb een mooie reactie. We kunnen verder met elkaar. Op basis van verantwoordelijkheid en liefde.

En dat in het weekend dat Parijs in brand staat. De wereld is gek geworden. IS heeft op 5 verschillende plaatsen acties gepleegd. Ik gok dat er uiteindelijk 250 mensen hierdoor overlijden. Gruwelijk.
Waar gaat het fout?

Verjaardag vieren van Magdalena. Morgen komt haar vriend hier voor het eerst. Zal Ernesto ook M, zijn vriendin meenemen?

Bijzonder, kleine kinderen worden groot. Magdalena slaapt vaak bij W.
Ernesto woont als op zichzelf. Wat is het 'snel' gegaan. Stiekem verheug ik me al op het 'omaschap'....
Maar ik dwaal af.

Ik moet mijn handtekening zetten voor budget-energie.....

Als hij weg is, pak ik even mij momentje...... En laat een traantje van.... Geluk. En uit liefde.

Yes i did iT!

In de auto rijd ik de hoek om, zou hij thuis zijn?
Ik ben op weg naar Ernesto, om hem zijn brief te geven. Jaren heb ik hier eigenlijk, stapje voor stapje, huilbui na huilbui, naartoe gewerkt.
Verdorie, ik kan de auto niet parkeren en rijd een rondje en nog een rondje... En gelukkig, ik kan m parkeren.
Ik zie licht boven de gordijnen uitkomen. Hij is thuis. Ik bel aan. Gestommel. Er komt iemand de trap af. Ernesto doet de trap over en kijkt verbaasd: 'hey, jij hier?'
Ik vraag netjes of ik even binnen mag komen. Ernesto geeft aan dat hij wel bezoek verwacht en ik antwoord dat ik heel snel we weg ben, dat ik iets kom brengen. Een brief. "Okay"

Ik zie zijn huisgenoot op de bank zitten en geef hem twee zoenen en we praten wat, in het Spaans. Ernesto ruimt snel wat 'blowspullen' op. Ik geef hem de brieven, hij opent de twee brieven van bedrijven. De andere laat hij even liggen. Dat is prima. "Lees maar als je tijd hebt".

Ik vraag of hij zondag komt eten, de verjaardag van Magdalena. Hij knikt 'ja'.

Nu ben ik er niet bij als hij de brief leest. Enerzijds eng. Hoe zal hij t ontvangen? En anderzijds goed. Ernesto is een heel pientere, slimme jongen.
Ik heb bevestiging van mooie lieve dames, dat mijn brief vol liefde geschreven is. Ik vertrouw erop dat mijn zoon, mijn intelligente, lieve, fijngevoelige zoon, mijn brief op waarde zal ontvangen. En, wie weet, welk effect dit heeft.........

Hoop doet leven. Maar sowieso is dit een product van een lang proces. Een proces, een gevecht, een groots gevecht, een innerlijke strijd van mijn 'verbeterreflex', maar ook van zijn 'redder' te willen zijn. Maar goed, ik vind OOK dat een verslaafde ziek is. En dus hulp nodig heeft. Alleen met deze ziekte is het extreem. Als buitenstaander kun je niet helpen, als de patiënt niet zelf wil. Dat betekent ook, dat de eigen wil (wel beïnvloed door de blow) er is. Er zijn verslaafden die kunnen stoppen. Dus de geest is sterker dan het spul. Toch?

Deze brief met deze boodschap, heb ik nu, na 11 jaar blowen van Ernesto, kunnen schrijven. Natuurlijk, in het begin wist ik niet eens dat hij blowde.........

Deze brief heb ik zelf het hardst nodig, om me aan vast te kunnen houden. Zo maak ik van 'mijn starheid' (ik houd me graag aan afspraken) een deugd. Ik kan me nu sterk houden, omdat ik het nu duidelijk en met 100% kracht, geschreven en gemeend heb.

Met dank aan de sterke dames om mij heen! Ik voel me dankbaar en vereerd door de mooie lieve oprechte woorden en steun.

Ik zou bijna zeggen: "Amen". "Halleluja"

Dank lieve lieve dames!

Nog een beetje sterkte voor deze avond.....X



Lieve Karin, ik ben zo trots op je! Dwars door alle pijn en verdriet pak je door en ben je op de goede weg. Wat heb je dit mooi geschreven. En nu mag je even rusten. Leg je hoofd maar even neer en huil de tranen die zo hoog zitten. Mooie vrouw, voorbeeld voor mij, je bent een kanjer! X L


Lieve Karin!! Wat een mooi en ontroerende brief (blog!!)! En wat een mooie stap(pen) maak je! En wat fijn dat ik je heb leren kennen!
😘

Karin,

Heb je brief met liefde voor je zoon gelezen en de afspraak die je met hem, maar vooral met jezelf wilt maken. 

Het is duidelijk dat je heel veel van hem houdt. Ik ben benieuwd hoe hij gaat reageren. Het leest alsof je tegen hem praat. Laatste alinea dat hij uit liefde op de wereld is gezet en dat nooit mag vergeten raakte me, maar dat is misschien projectie :-). Ik kan me niet voorstellen dat hij hier niet, in positieve zin, door geraakt is, maar je weet nooit hoe mensen gaan reageren. 

Dank dat je dit met mij wilt delen. 

Ik hoop dat door dit schrijven je wat meer rust krijgt. Je verdient het.  

Liefs, E.

Contract

Allerliefste Ernesto

Met heel mijn hart

Lieve Ernesto,

Er moet me iets van het hart, wat ik je graag wil schrijven. Voor mij zijn woorden op papier betekenisvoller, doordachter dan gesproken woorden. Ik kan zelf mijn woorden zorgvuldiger uitkiezen, dan tijdens een gesprek. Vandaar mijn keuze voor de mail.

Het afgelopen jaar is maar weer bewezen hoe ouder hoe wijzer, want ik heb er een hoop bijgeleerd. Wil absoluut niet zeggen dat ik alles weet, maar ik ben wel elke week ‘een beetje wijzer’.....

Weet je Ernesto, ik heb je in maart (ongeveer) een brief geschreven en daarin gezegd dat ik jouw manier van leven accepteer. Ik was 5x naar een psycholoog geweest om te werken aan de relatie tussen jou en mij. En ik accepteer je, wie je bent en hoe je leeft. Jij kiest jouw manier. Niet mijn manier, maar ik heb respect voor jou en ik houd van jou. Je bent heel hard aan het werk bij E. Goed om te zien. Je hebt een heel mooie, lieve vriendin. Je maakt stappen.

Bij volwassenheid hoort ook het nemen van je verantwoording hiervoor. Ik ga je niet (meer! Ik besef dat ik dat in het verleden heel vaak gedaan heb) aanklagen. Maar ik ga je ook niet (meer) ‘redden’. Jij kiest jouw leven en daar ben je prima toe in staat en je draagt de consequenties van je gedrag.

Nee, dit is geen belerend betoog. Dat is mijn doel niet. Totaal niet. Het is een ‘contract’. Mijn contract. Ik sluit het eigenlijk met mezelf. En ik hoop dat ik het ook met jou kan sluiten. In ieder geval wil ik je hiermee laten weten wat mijn reacties zullen zijn op jouw mogelijke vragen om geld en/of om andere hulp.

1.    1. Het geld dat ik je in 2012 geleend heb en de daarna betaalde kosten zoals bv A. en andere ‘dingen’, ter waarde van 

       € 2100,-, en alle extra kosten, tot vorige week aan toe, scheld ik je nu kwijt. Streep eronder. Je mag het ooit teruggeven als je wilt, maar zo niet, dan is het ook goed.

2.    2. Ik leen je vanaf nu geen geld meer uit. Als je boodschappen nodig hebt, mag je me vragen om samen met je naar AH te gaan, koop ik boodschappen voor je. Als je een broek nodig hebt, gaan we samen naar de Primark of V&D en koop ik een broek of schoenen voor je, mits er die maand geld voor is. Je OV kaart, een band voor een fiets, je mag het me vragen. Ik kijk of het lukt. Op dit moment ben ik ook aan het sparen om me aan te sluiten bij een Franchise, coaching voor samengestelde gezinnen, op te zetten, dus dat heeft ook geld en tijd nodig. Maar als er ruimte is in mijn portemonnee, zonder dat dit mijn levensplezier vermindert, dan krijg je het. Het voordeel van geven en krijgen is dat er niks geen verwachting of weerstand in de lucht hangt. En dat dit duidelijk is tussen ons. Kortom: ik maak geen geld meer over op jouw rekening.

3.    3. Ik sta 24/7 voor je klaar op deze wijze. Ik sta ook klaar om, indien door jou gewenst, je op alle manieren bij te staan als jij hulp wil om naar de schuldsanering te gaan. Ik sta ook 24/7 voor je klaar, op alle manieren, om hulp te zoeken voor een leven zonder drugs. Met raad en daad. Of op de manier zoals jij wilt. ADDD? Als je dit wilt onderzoeken, ook dan sta ik voor je klaar.

Jij maakt jouw keuzes en ik accepteer. Jij bent verantwoordelijk voor de consequenties voor je keuzes. Je bent een integere, pientere, slimme, lieve, talentvolle jongen die in heel veel liefde op deze bijzondere wereld is gezet. Vergeet dat nooit. De scheiding tussen je vader en mij, doet niks maar dan ook niks af aan de liefde die er was toen jij en Magdalena op de wereld zijn gezet. Ik ben blij dat je er bent! En die ook nog eens heel goede, creatieve ideeën heeft. Je bent niet alleen. Ik wil er alles aan doen om onze relatie te verbeteren, je mag me alles vragen je mag me alles zeggen. Het is okee.

Dit is mijn contract. Mijn contract met mezelf en met jou. 

Heel veel liefs,

Karin, je moeder.

Wat nou weer aan mijn klomp?

Lieve schat, straks veel plezier bij de korfbal. Veel gedaan vandaag. Heel vroeg gaan sporten en daarna veel werk verzet. Net even samen met A. stoel bij Ikea gehaald. Breng deze morgenmiddag samen met M. naar A'dam. Nu eten, even krant lezen en dan weer aan de slag. Morgen weer vroeg op. En jij?? Spreek je vanavond. Xxxx😘


Michel, ik heb een loodzware, doch heel bijzonder mooie, heftige dag gehad. Zeer confronterend.

Ik ben zeer verwonderd over de inhoud van je bericht. Ben even met stomheid geslagen.

Ik kan niet anders dan feitelijk concluderen dat jij dit weekend de keuze maakt mij niet te willen zien ivm combi sport en werk.
Blijkbaar is dit deels gelogen/een verzinsel of een zeer bewuste zet om dit weekend (minimaal 5 uur) tijd met je kinderen door te brengen. Dat recht heb je, natuurlijk.
Echter, ik heb hierdoor het gevoel niet mee te tellen in je leven, op een bepaald level. In ieder geval voel ik me dit weekend niet belangrijk genoeg voor jou, om op je agenda te staan.......
Ik concludeer dat dit een gevalletje 'reduceren deduceren' is en dat ik (duidelijk) onder de streep sta.

Ik neem voor mezelf even de tijd om te voelen wat dit voor mij betekent. En de dag van vandaag te verwerken.

In de veronderstelling dat jij, net als ik, geen zin en puf hebt om hierover wederom de strijd aan te gaan.... En ik jou oprecht een goede tijd met je kinderen wens....

Neem ik wel contact op als ik de ruimte en de zin voel hiervoor.
Fijne avond en morgen een mooie dag.

Gesprek via whatsapp

Hi! Vanavond eten we om ongeveer 18 bij 2005 Dennenweg.
Dat is Indisch buffet (zoveel als je wilt), ik nodig je hierbij uit om mee te eten. (En als je Maria mee wilt nemen, is ze welkom!)
Moet ik langs je fietsen om je slot te openen?
Laat me weten? Xx


Hi!
Ik heb een broek nodig 😳
En een beetje om morgen OV op te laden ....

Vrijdag werd alles afgeschreven ging ik naar de primark .... te laaf
😭
Kan je helpen
En me fiets
Heeft lekke band
Die heb ik geplakt
Maar toen was de buitenband ook stuk gegaan
En staat in delft

Bij exact
En ik schaam me ook voor dezelfde broek
Dus weet niet wat ik morgen moet doen

En morgen avond komt kai die zou me nog geld geven


Tsjaaaa Ramon, zolang je niet naar de schuldsanering gaat, is dit wat je wekelijks te wachten staat!
Ik denk dat oma die 210€ nog niet teruggekregen heeft, en ik die 100€ ook niet.
Ik vind t lullig voor je, maar ik zie maar 1 oplossing: naar de schuldsanering. Dan weet je precies hoeveel geld je wel krijgt.
Omdat je niet daarheen gaat, is dit t gevolg/consequentie.
Ik wil je met alles helpen, je slot door knippen, je mag dagelijks komen eten, maar 'de pot is op' zolang je geen actie onderneemt die wezenlijk verschil gaat maken.
Zolang jij je hoofd in het zand steekt om te kijken waar t probleem echt zit en hoe je t kunt oplossen, is het niet aan oma/mij om elke keer te betalen.
Je bent volwassen, lieve Ramon, en daar hoort bij dat je keuzes maakt die je vooruit helpen....
Stilstand is achteruitgang..... En het is tijd dat je vooruit gaat.
Ik heb een broek van Raymond liggen die te groot was... Je kunt sowieso kijken of die past?
De fiets is dan dikke pech! Ik kan je vanmiddag naar Delft brengen, met fiets in tram naar huis? Dan mag je mijn ov kaart lenen?
Met tram naar huis, in de buurt fiets alvast bij fietsenmaker zetten?
Kai kan geld overmaken?
Je kunt ook vanmiddag even langs huis komen.... Kunnen we eea bespreken? En naar Delft rijden als je wilt?
Eea oplossen?
Goed dat je er nu al over nadenkt en niet morgenochtend! 😜

Nee nee nee
Dat kan allemaal niet
Heb al is gebeld over schuldsanering maar dan moet ik nog allemaal stappen volgen
En vrijdag was ik bij de gemeente voor de eerste
Help alsjeblieft anders ga ik straks me baan kwijtraken
Ik vraag toch niet om op stap te gaan ofzo of om iets te doen
Ook niet materialistisch
Ik loop al weken in dezelfde broek
En is ook deprimerend dat loonbeslag

Mogen ze op alles beslag leggen? Raymond vraagt t zich af....? Er moet bestaansminimum overblijven....
Dat is dan echt je eigen schuld Ramon.... Als je jr baan kwijt raakt door je eigen manier van omgaan met geld en waar je je geld uit geeft....
Een heel groot deel van je geld gaat naar de coffeeshop en dus naar drugsdealers....


😘😘😘
Je mag Raymond zijn fiets lenen.
Kortom: voorstel:
Je komt naar huis,
Je neemt Raymond zijn fiets,
We gaan samen naar Primark den haag, je krijgt 2 spijkerbroeken van mij,
Dan heb je fiets en kleding,
Je laat me je ING zien,
Vertel me dan verder over schuldsanering en dan praten we over hoeveel geld je deze week nodig hebt.
Goed dat je de stap gezet hebt! Is moeilijk, snap ik, maar dan ben je in 3 jr van je schulden af en je weet wat je elke week in handen hebt...
Zullen we t zo doen, met fiets en Primark en verder praten?
Ik ga

Ik rijd nu van Zoetermeer naar huis. Ik kan je na 12:00 uur ook ophalen?

Met de hulp die ik je bied, los van vandaag/morgen je problemen op, maar andere oplossing is nodig voor langer termijn.

Zeg maar?

Ook schoenen?
Kunnen we even bellen?

Ik ben nu thuis.... Heb ook werk te doen.

Wat wil je?
Mijn voorstel is om rond 3, half 4 uiterlijk, hier te zijn, naar stad te fietsen, Primark broeken (en schoenen?) eten op Denneweg en naar huis.
Kan ook nog ff een ov kaart opladen voor slecht-weer-dagen...
Wat wil je?
Laat ff weten zsm wat je wilt....
Waarom neem je niet op?


Ik ben thuis
Maar geen zin om naar de stad te gaan...

Kun je de telefoon aannemen? Praat makkelijker?


Waarom

Ramon, ik snap je niet.... Je vraagt hulp: broeken, fiets, geld.
Ik bied je eea aan, en dan wil je niet?

Maar t is jouw keuze.... De broeken komen niet van de Primark naar jou.
Eventueel kan ik je nog ophalen om naar Primark Zoetermeer te rijden?

Maak je keuzes en laat t me weten. Fiets kan je ook lenen. Zo ook ov kaart...
Laat t me gewoon ff weten....
Wil je dat ik naar je toe kom?

Nee

Wat wil je dan wel?

Even uurtje niks doen en dan douchen en ff opruimen

Klinkt heel goed.... Als je daarna wel ff broeken wil halen (en schoenen) en fiets, ben je welkom! 😘
Hoi Ramon, wil je nog iets met me?
Fietssleutel fiets Raymond ligt op de tafel....
Hoe ga je t nu aanpakken dan?

Ramon, waar zit je weerstand in, betreft mijn voorstel?
Wil je echt niet bellen? Fietsen? Broek kopen? Eten?

Ja dan moet ik dus met jou mee?

Ja dat is handig, kan ik t gelijk afrekenen. Vind ik prettiger dan geld overmaken....
Denk dat je je dat wel voor kunt stellen. Jij moet niet met mij mee, maar ik ga met jou mee..., zo zie ik t....
En fiets staat hier.... Ff band oppompen en hij rijdt goed
Ik doe t voor jou, wil je best hiermee helpen, maar als je niet wilt, respecteer ik t ook...

Zeg maar wat je wilt?

Welke fiets ?


Van Raymond, die je kunt lenen....


En niet wil nee
Ik heb geen zin om gelijk op stap te gaan uit eten ik vroeg alleen of je die broek zou kunnen voorschieten en voor OV

Leerdoel 1

Voor de opleiding had ik als een van mijn leerdoelen 'solliciteren naar functie teamleider'.
Nog nooit gedaan, omdat ik EN de allerleukste baan op school heb, EN ik gewoonweg het lef niet had, om mij kwetsbaar op te stellen in deze organisatie. Zou ik überhaupt geschikt zijn voor die functie? En nog heftiger: wat zouden 'de collegas' er niet van zeggen?
Kortom: ik had t nog niet gedaan. Wel vaak gedacht dat ik het wel een stoere leuke baan zou vinden.....

Gister het gesprek gehad. Heel bijzonder om in zo'n setting 5 collega's tegenover je te hebben.... Ze stellen om de beurt hun vraag, je geeft antwoord. En dan stopt het....
Heel bijzonder.

In ieder geval, dit nu schrijvend bij de Kinky kapper in Utrecht, ik heb t gedaan!
Ik hoor dinsdag of ik 'benoembaar' ben, en zo ja, dan wordt in de eerste week van december bekend wie de vacature krijgt op Bohemen.
Het lijkt erop of er misschien een 2e vacature teamleider komt, vandaar dat Het pas in december besloten wordt...!

Geduld is een schone zaak!!!

Ik rijd zo naar Amsterdam met A, hoor ik hem zeggen. Huh, ben ik lucht?

Wat een dag. Een dag die anders was dan spandeer dagen. Gelukkig maar. Zeker niet saai.
Wakker worden in Zoetermeer, mmmmmmmm tsja, dat is natuurlijk wel saai, maar wakker worden naast Michel is gelukkig (nog 😉) niet saai!

Ontbijt. We hebben t nog steeds niet gehad over ons 'huiswerk' van P. We moeten onderzoeken wat wij samen in onze 'heilige ruimte' hebben. Wat wij doen, wat we niet delen met anderen...... Ik begin het gesprek en verder dan slappe one- liners, komt Michel niet.... Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook niet verder kom dan 'de seks'. Michel is geen prater, we hebben geen huis samen, ook nog geen plan hiervoor, samen, ook geen kinderen samen, ook geen geheimen samen. Ik bespreek inmiddels meer met mijn vriendinnen dan met hem en het is zoals het is.
Het is een bijzondere verwachting. We hebben, als vrouw, meerdere vriendinnen. Met de een lach je meer, met de ander praat je dieper, met de derde praat je in de kroeg, maar die ene man moet "alles" hebben....
Nee, ik denk niet dat het zo werkt. In ieder geval niet met deze ene man.
Ik voer het gesprek volgens de methode van MGV (Motiverende GespreksVoering) en het werkt. Michel praat meer. Het gaat Ontlokken -Advies (na toestemming) en daarna weer Ontlokken. Simpel gezegd, maar best moeilijk. Vooral het begin is bijzonder..... In principe probeer je je te verplaatsen in de ander. Je voelt mee. Dus toen Michel vertelde dat hij zich soms zo heel erg moe voelde, zei ik 'je hebt t gevoel dat je opbrandt', 'ja', zei hij. Dan in het bingo, want dan heeft de ander zeker het gevoel dat je hem/haar begrijpt.......
Ik heb al vaker gedacht dat hij eigenlijk in een negatieve spiraal zit, werken, werken en werken....en niet opladen....Uiteindelijk kwam dat er dus uit.......dan is t de kunst om, gevraagd, advies te geven...en met zoveel keuze mogelijkheden, dat de ander, Michel in dit geval, zelf een goede keuze kan maken.
Uiteindelijk hebben we afgesproken dat we het eerste weekend van november SAMEN overslaan. Hij plant de hele eerste week van november 'grof' voor zichzelf.

Wat voel ik hierbij? Het voelt dubbel. Enerzijds vind ik dat we, omdat het een LAT relatie is, al heel weinig contact en intimiteit hebben. Ik heb al soms heel sterk het gevoel dat we een weekend-relatie hebben, en dan vervalt een weekend ook nog. Dat is niet best. Ik ga zeker ook niet thuis binnen zitten wachten als hij thuis gaat zitten werken.......
Los van het feit dat het mij ook weleens goed uitkomt een weekend te doen wat ik wil.
Anderzijds, als hij tegen een burn-out aan is, en hij denkt de spiraal op deze wijze te keren, wie ben ik dan, om mezelf op te dringen?

Het lastige in deze is, ik ben niet zijn coach......ik zit emotioneel in de relatie. Dus ik voel er wat bij en vind er wat van en denk niet alleen aan zijn belang.
Enfin, tijdens het gesprek bedenk ik me, dat ik het wel even prima vind, zo. Even wat ruimte en een moment van bezinning, en vooral voor mij.....moment om te denken en te werken aan het 'nieuwe idee', aan de studie. En lekker afspraken maken met vriendinnen. En dan zie ik wel weer verder.

'S middags komt zijn dochter. Het plan was (dacht ik), met haar naar Amsterdam te gaan, kijken naar haar nieuwe kamer, waar ze volgende week naartoe gaat verhuizen. Michel belt een vriend om te vragen of hij thuis is, om naar wat spulletjes te kijken. Hij zegt, letterlijk:"ik kom zo met A naar Amsterdam om naar haar huisje te kijken, ben je dan thuis?"

Mijn broek zakt af. Wat is hij toch een ongelooflijke eikel. Een aso. Asociaal. Ik voel me net "lucht". Zo bijzonder dit.
Zij staan op. Ik twijfel. 'Ga jij niet mee?' vraagt zijn dochter. Ik kijk naar Michel, "ik hoor je vader zeggen 'ik ga met A naar Amsterdam, dus ik geloof niet dat ik meega.'
En dan komt ie natuurlijk weer met het slappe verhaal dat hij het zo niet bedoelt. Maar, ik heb eigenlijk al geen zin meer. Michel is echt niet in staat om in 1 kamer te zijn en twee mensen aandacht te geven. Ik vraag me toch serieus af, of hij niet echt (groten?)deels autistisch is. Hij is al een licht kluizenaar.....hij is het liefst alleen. Maar dit is niet de eerste keer dat het mij opvalt, dat hij niet EN zijn dochter EN mij aandacht kan geven.
Hij kan het namelijk ook niet, als ik een vriend op bezoek heb.....dan zit hij er uiteindelijk bij alsof hij zijn laatste snoepje opgegeten heeft. Zonder zin. En als hij niks van het onderwerp weet, doet hij helemaal geen moeite.

Enfin, zij besluiten naar Ikea Delft te gaan. Dus niks geen Amsterdam. Ik twijfel en Michel zegt mijn twijfel te begrijpen, hij zegt 'dan wil jij zeker naar je dochter kijken?'
Ja, inderdaad. Maar niet omdat zij besluiten naar IKEA Delft te gaan, maar omdat ik me het ongelooflijk grote derde wiel aan de wagen voel. Ik gun hem oprecht zijn vader-dochtermoment. Ik geniet om hem puur ontspannen gek te zien doen met zijn dochter. Volgens mij is zij de enige op de hele wereld bij wie hij volledig zichzelf is. Hij is kind met haar. En zij geeft hem hierin zijn podium. Prachtig om te zien. Misschien ben ik teveel.
Ik ben het niet gewend zo. Alle vorige vriendjes waren prima in staat om hun kinderen 100% pure aandacht te geven, vaak, veel vaker dan Raymond zijn kinderen aandacht geeft. En toch gaven die vriendjes op die momenten wel degelijk het gevoel er ook voor mij te zijn, mij niet zien en niet dat ik er voor spek en bonen bij zat......

Enfin, ik sleep mijn 3 zware tassen alleen naar de auto toe. Stap in. En besluit dit toch niet-zo-leuke-gevoel hier in Zoetermeer achter te laten. Ik profiteer van het feit dat ik nu naar een leuke forfbalwedstrijd van Magdalena kan gaan kijken. Onverwachts. Met een nieuwe speler, van
het hoogste niveau van Nederland erbij....
Als ik uitstap in Rijswijk bij de Marimbahal (nostalgisch), is mijn gevoel weer 'normaal' leuk om deze wedstrijd te kijken. Als ik binnenkom, wordt net iedereen voorgesteld.
Het is een spannendere pot dan gister. Ze winnen ruim, 18-11.
En na de wedstrijd, na een tijdje, staat Magdalena met nieuwe vriendje W te praten. Mijn moeder en ik besluiten er naar toe te gaan en de jonge man een hand te geven. Hahaha Magdalena vindt t niet erg. Hij ziet er eigenlijk wel heel goed uit voor zijn leeftijd. En, nog belangrijker, ik zie de lieve blik zoals hij naar mijn dochter kijkt. Ik word er blij van. Mijn dag is helemaal goed nu.

We gaan weg. Magdalena komt t liefst even thuis eten. Zo kunnen we even bespreken wat haar wensen zijn voor haar verjaardag. En maak ik gebruik van d reglementair ook met haar, een kort, gesprek aan te gaan, over het solliciteren, maar vooral over de huishoudelijke taken. Ze mag haar tijd nemen, het is haar verantwoordelijkheid, ze mag me vragen om hulp. Maar, ze moet het zelf doen. Wat wel moet gebeuren.....ik zeg "stel je voor dat jij werkt en studeert, en ik werk niet, maar ik zou jou de boodschappen laten doen en het huishouden, dan os toch raar? Hoe kunnen wij dit regelen als twee volwassenen....?"
Het gesprek liep goed en duidelijke afspraken gemaakt. Fijn!

Kortom:
- gesprek met Michel......
- gesprek met Magdalena .....
Beiden zijn verantwoordelijk voor hun eigen proces en keuzes. Wat Michel betreft, ik ben ook in staat mijn eigen keuze te maken als ik niet wil 'wachten' of geen ruimte wil geven. Voorlopig vind ik het wel even prima zo.

Nu helemaal alleen thuis, Magdalena slaapt bij W. Ik alleen thuis. ZAAAAAAAAAAAALIG!!!!!!!!!!

Een drukke week voor de deur. Misschien een uitnodiging voor een gesprek voor de sollicitatie?????? Plannen maken voor 'het plan'...... En gewoon naar behoren mijn werk te doen.....pffffft en lekker lezen in MGV!!!!!!!

Ik zeg: nu eerst goed nakijken!!!!!!!!

Lieve groet,
Karin Kracht

La vida loca

Het is een bijzondere dag vandaag. Nu zijn alle dagen in het leven bijzonder, maar vandaag is het extra bijzonder. Het is de verjaardag van Ernesto.
Het is net na 13:00 uur, als ik de deur achter vriendin G dichtdoe. Het was een zeer gezellige ontmoeting tijdens een brunch hier thuis. De koetjes en kalfjes zijn gepasseerd, maar ook de beren op de weg en de delen die echt ergens over gaan en 'de keuzes des levens'. G gaat op pad en dochterlief is ook op pad, zij is uitgenodigd voor de lunch door haar nieuwe vriend W. Deze W heeft toch nu mijn schoonmoedershart al veroverd door mijn dochter uit te nodigen naar deze waanzinnige locatie, het Strijkijzer. Ik mort eerlijk toegeven, hij weet hoe t hart te veroveren. Het is Magdalena's eerste keer daar. Dit vergeet ze nooit meer.....

Ik doe de deur dus dicht achter G en een speciaal gevoel, onaangenaam, onderbuikgevoel, overvalt me. Ernesto is jarig, maar hij reageert nergens op. Ik heb in de ochtend berichtjes gestuurd..... Wel vinkjes, maar geen reactie.
Ik heb gebeld, hij neemt niet op. WTF?
Hij zou laten weten waar hij uit eten zou willen.... Ik snap er werkelijk waar helemaal niks van.....
Ik besluit de boeken van motiverende gespreksvoering MGV weer eens te pakken. Ik geloof namelijk oprecht dat ik weer in de verwijtende sfeer terecht ben gekomen, met de bekerende ondertoon, naar zoonlief toe.
In plaats van meditatie (wat ik niet kan, maar nog wel wil leren), wil ik deze 'bijbel' lezen. Ik lees, en terwijl ik lees maak ik aantekeningen. Zo lees ik ook de boeken voor de studie. Ik doe er zo uren over, maar zo leer ik t beste.
Terwijl ik lees, word ik grotendeels weer rustig. Het is een fijne leesplek, achter in de kamer, uitzicht op t balkon. Een soort holletje in dit fijne huis.... Ik maak de notities over ontlokken, informatie geven en ontlokken.
En ondertussen schrijf ik een bericht naar Ernesto....en reageert ie weer niet.

Ik besluit naar de stad te fietsen, de cadeautjes mee te nemen, voor de zekerheid. De iPad mee om even naar de Bijenkorf te gaan. Het salaris is per slot van rekening gestort (o nee, deze maand met 2 verjaardagen echt heel zuinig doen!!!!!) maar misschien nog een aardigheidje voor Ernesto kopen? En daarna naar de ZR voor een wijntje en een momentje om te schrijven. Geen fijnere plek dan de ZR om te schrijven. Als een echt auteur (Haha) me settelen in de kroeg en de inspiratie van alle soorten mensen en gesprekken op me in laten werken en ....schrijven maar.

Ik stap op Magdalena haar fiets, daar zij de mijne heeft meegepikt. Tegenwoordig neem ik weleens de Loosduinsekade, omdat die volgens dochterlief korter is naar de stad. Maar vandaag heb ik een andere reden om deze weg te kiezen. Ik fiets namelijk eerst naar Ernesto's huis. Ik krijg ineens de angst dat ook hij zijn baan kwijt is, in de put zit en thuis....
Daar aangekomen en aanbellend, besef ik, dat hij echt niet thuis is. Ik stap weer op de fiets, kijk nog 1x om, maar ik zie niks, en fiets naar de stad.

Magdalena is inmiddels terug van haar lunch en vraagt wat er gaat gebeuren. Ook zij krijgt geen contact....
Zij besluit uiteindelijk om contact op te nemen met M, het vriendinnetje van Ernesto. Dat heeft effect want via haar krijgt Magdalena contact mrt Ernesto. Of ik wil reserveren bij restaurant Borsalino.

Ik sta bij de Vodafonewinkel want mijn touchscreen heeft t net begeven, en ik voel een grote opluchting. Het verjaardagsfeestje gaat door. Er lijkt niks aan de hand..... Niks meer aan de hand dan t 'gebruikelijke' tenminste.

Terug naar de Bijenkorf om namens Magdalena en ondergetekende nog een lekker geurtje te kopen. Ik scoor trots een luchtje, lekker, voor 23€, normale prijs 62€, staat erbij!
Dat is een mooi cadeautje.

Ik loop naar de ZR. Altijd spannend om alleen de kroeg in te gaan. Wie zijn er? Ga ik hier wel zitten, ALLEEN? Maar, ik vind t veel minder eng om alleen te doen en te gaan schrijven...... Als ik echter aan kom lopen, zie ik de 'oude' bakker zitten, buiten, met een vriend. Ik zeg gedag en hij nodigt me uit aan te schuiven. Ik doe het. Het gesprek gaat over relaties, beide heren zijn vrijgezel. De vriend blijkt hoofdagent te zijn op een bureau in DH. De goede man is weggegaan bij een vorige vriendin omdat hij geen verbinding met haar kreeg en als druppel die de emmer deed overlopen, mocht hij niet mee de spreekkamer van een arts in het ziekenhuis. Prachtig om een man te horen die verbinding wil en zoekt met een vrouw. Zo kom je ze niet veel tegen!
Het is gezellig. De heten laten duidelijk blijken mij een mooie vrouw te vinden. Fijn en goed voor mijn ego. Ik vertel wel direct en netjes dat ik een relatie heb, en ze reageren op gepaste wijze.
Ik vind t bijna jammer dat ik weg moet, maar ik kan t niet maken te laat te komen.
We voegen elkaar toe op fb. En oom hoofdagent geeft zijn telefoonnummer, misschien wil vriendin N wel een (blind) date met hem?
Heb geen idee wat zij van hem zou vinden...... Maar het lijkt mij een zeer integere eerlijke lieve man..... Interessant beroep. Kan over van alles met hem praten. Anyway ik zal haar voorstellen op date te gaan met oom agent....😜

Ik kom als eerste in het restaurant aan, daarna Ernesto met M, wat is zij toch een mooie, lieve vrouw!!!!
Magdalena en mijn moeder komen er vlak achteraan en ook Michel komt daar weer snel achteraan. Ernesto ontvangt zijn cadeautjes met plezier. Vertelt over het sollicitatiegesprek wat hij vandaag had, in Leiden, en we bestellen het menu.
Het is een gezellig moment.
Hier geniet ik van.....
Michel en ik vinden M wel erg 'bedeesd'. Ik maak me daar wel wat zorgen over....maar who knows....

Het gesprek gaat onder andere over de autodeal die mijn moeder gemaakt heeft en of die nog terug te draaien is..... Michel en ik zullen op pad om te kijken of we dit terug kunnen draaien....

Moe en voldaan vallen Michel en ik na elkaar in slaap op de bank, twee oude lullen. Uiteindelijk was t een mooie avond. Ik zag een 'blije' zoon met een wel heel mooie en lieve vriendin, ik zag een blije Magdalena die aan t nagenieten was van haar lunch.
En mijn moeder en vriendje hadden t ook naar hun zin.

Geen prijs-kwaliteit verhouding. Om echt goed te eten, moet je daar niet heen.... Maar goed, wel leuk dat ie zelf een restaurant uit had gekozen.... En t was gezellig. We hebben elkaar gezien. De liefde voor je kids is onvoorwaardelijk.
Oja, vriendin M rookt zelf niet, dus dit kan positieve invloed hebben op zoonlief.
We gaan t zien!

Ik neem me voor om weer vaker te lezen in MGV! En misschien kan ik vriendin N koppelen??????

Zzzzzzxzslaaaaaap!!!!

Zonder werk!

Ik kom thuis, Michel is de fietsen van het dak van de auto te halen. Als ik binnenkom, word ik begroet door Magdalena: "Ik moet je wat vertellen en ik denk niet dat je het leuk gaat vinden."

De moed zinkt me in de schoenen. wat nu weer? Onlangs was het dat ze elders geslapen had, en niet bij het vriendinnetje wat ze gezegd had...... Ze bleek te hebben geslapen bij een 35+ "meneer", volgens haar de knapste man van de vereniging.
Goddank vrijgezel. Maar ik denk dat hij eerder 39 is, dan 35.
Sindsdien is ze daar regelmatig......

Wat nu weer?
"Ik werk niet meer bij ....S. De bedrijfsleider vond me niet flexibel. Hij wil dat ik op donderdagavond en zaterdag werk, en dan kan ik niet ivm de sport. De bedrijfsleider die me heeft aangenomen, vond dat okee, maar deze niet. Dus toen ik gister een voortgangsgesprek had, zei hij dit en toen heb ik gezegd: 'dan houdt het op, want ik kan die dagen echt niet werken.'

Holy shit!!!!!!!!

Michel moet de fietsen van de auto halen, dus ik moet naar buiten, hij staat daar te wachten. Dit is ff een bommetje gooien, dochterlief heeft zelf ook haast, want ze moet naar de training voor de sport.
Ik loop naar buiten, zet, samen met Michel de fiets in het wiel en vertel direct het onaangename nieuws. Daarna sjouw ik mijn fiets naar binnen, Michel de zijne en hij loopt mee naar de keuken. Hij ruikt het vet van de frituur en begint te ......zeiken dat het frituurvet verschoond moet worden. Ik schiet uit mijn panty. WTF frituurvet??
Als hij weer van de wc afkomt, vraag ik hem vriendelijk of hij op zo'n moment niet meer wil 'zeiken' over het frituurvet......
Hij snapt t.
We nemen afscheid na drie mooie dagen.

Ik maak een bakje thee voor mezelf. Weg relaxed gevoel. Weg 'rust'. Ik moet mezelf weer even helemaal resetten.
Ik bel Ernesto, hij is as vrijdag jarig en reageert op niet 1 appje van mij over zijn verjaardag of over zijn salaris, na zijn laatste mag-ik-alsjeblieft-geld-want-ik-heb-loonbeslag?

Bijzonder, het gesprek kalmeert mij wel. Hij vertelt dat hij as vrijdag vrij is, een sollicitatiegesprek heeft, ondanks dat hij nu werk heeft. Hij zal nadenken over zijn verjaardag. En hij raadt mij aan om me niet druk te maken over Magdalena, dat ze tijd moet nemen om te kijken wat ze nu wil.
Het doet mij goed, als hij het opneemt voor zijn zusje. Ik voel zijn oprechte betrokkenheid. Het maakt me rustig.
Er is geen man en ook geen vrouw overboord.
Zij heeft even geen werk. Ik heb werk. Ze heeft even tijd om na te denken. Wie weet wat t oplevert?
In ieder geval lijkt ze noet depressief en aangeslagen. Eerder het tegenovergestelde. Drie dagen geleden zei ze nog dat ze dit niks vond, die winkel. Nu de kans om iets te vinden wat ze wel wat vindt.

Ik houd mijn vingers gecrossed!
Ik duim!
Als ik zou geloven in god, zou ik bidden.

Voor nu wacht ik maar tot ze thuiskomt......om te horen wat zij bedacht heeft!

Leerdoelen

@Sports_HQ: 😒  Wish for it
😒  Wait for it
☑  WORK FOR IT

Eerste jaar: werken aan jezelf

Ik ga onderduiken. Een jaar aan mezelf werken. Een schooljaar lang.
Dit is wel een 'DING'.
Een gedicht moeten schrijven met de titel 'brief aan mijn wortels'.
Fenomenaal.

Ideeën.
Uitdagingen.
Intensiviteit.
Ontmoetingen op diepe lagen.

Een vrouw in mijn allergie.

Bijzondere 'jongens'.
Een heel bijzondere intervisie.

Daarnaast of daarbij het gewone leven: Ernesto, die samenwoont nu met meneer X, maar echt zijn eigen ruimte nodig heeft voor zijn gedachten. Zijn leven.
Magdalena, die as maandag begint bij een nieuwe werkgever, die nog niet goed in haar vel zit.

Ik duik dit jaar onder. Soms zal ik boven water komen met woorden, maar de meeste woorden zal ik onder water schrijven, in dit jaar ME!

Stiefgoed

http://www.stiefgoed.nl/stiefvader-in-het-licht/

Vroeg in bed

zalig.
Bijzonder.
Om 22:00 uur in bed. Nooit gedacht dat ik dat zo lekker zou vinden.
Ik vind het zalig.
Liggend in bed.
Lezen.
Denken.

Tv kijken.

We schrijven geschiedenis.
Vluchtelingen stromen Europa binnen.
Is het waar? Wat is er waar? Heeft IS 4000 jihadstrijders meegestuurd?
Doen wij, Europeanen, het fout nu? Door alle vluchtelingen te ontvangen springen zij de boot in? En soms de dood tegemoet?
Ik weet zo langzamerhand niet wat ik moet geloven.


Nog 4 nachten. Dan begint de opleiding. Ongelooflijk spannen. Op welke vragen ga ik mijn antwoorden vinden. Op welke nog reeds ongestelde vragen.
Bijzonder.

Zalig zo vroeg in bed.
Zalig mijn huisje elke keer meer opgeruimd. Ik hoop morgen een uurtje fietsen. Alleen. Dat voelt goed. Een half uur heen. Ergens. En dan weer terug....

MTB

Ja, dankzij mijn 30 jaar in het onderwijs, en na 5 jaar slapen, heb ik mijn 25 jaar onderwijsbonus ontvangen. En heb daarvoor een heel mooie MTB gekocht. En tsjonge, wat rijdt dat lekker. Fietsen zonder (een beetje) angst. Die racefiets gaat zo ongelooflijk hard! Dat ik soms uit lichte angst, wat langzamer ga dan ik zou kunnen......
Die MTB is wat zwaarder, dus je gaat automatisch wat langzamer. Ander punt: je kunt ook gewoon met je gewone kleding. De pedalen zijn voor gewone shoes EN MTB-shoes.
Top, vandaag naar Zoetermeer gefietst in mijn eentje en wat is het eigenlijk zalig om alleen te fietsen. Je gedachten de vrije loop laten. Plannen maken. Je iets afvragen. Niemand die je stoort. Door wijken waar je normaal niet komt. De Goeveneurlaan. Een totaal andere buurt. Drukte op de zondag. Veel Turken die naar de winkel gaan. Een totaal andere sfeer dan in mijn wijk. En toch 1 stad. Vind het altijd raar. Merkwaardig. Hoe je in 1 stad samen kunt wonen en leven, maar in totaal andere sferen.

Dochterlief fluctueert weer met haar buien. Ik vind het heel lastig. Heel moeilijk. Waar doe je goed aan? Ik geef niet op. Maar het kost veel energie. Op zaterdag lijkt alles koek en ei. Een lach op het sportveld. Uit met vriendinnen.
Zondag gaan de gordijnen niet open. In bed. Donker.
Gelukkig vraagt een vriend of ze daar komt eten. En doet ze dat.
Ik ga dus alleen naar Zoetermeer ipv met zijn 2-en. En besluit dus om naar Zoetermeer te fietsen.

Deze week werkt ze nog bij haar startersbeursbaan. Daarna is ze 2 weken vrij. Ik hoop maar dat dat niet twee weken in een donkere kamer wordt.
Lastig.
Mijn observaties kloppen, over Magdalena. Dat is bevestigd. Enerzijds fijn dat ik goed kan observeren, maar anderzijds, had ik liever gehad dat ik het mis had, nu.

Ik vind het zenuwslopend. Lastig. Zwaar.
Ernesto en Magdalena. Beiden zo verschillend, staan zo anders in het leven. Beiden met hun eigen gevechten. Gevoeligheden. Beiden zo mooi en met en in zoveel liefde op de wereld gezet.
Ze willen geen hulp. Zou ik ook niet gewild hebben, toen ik begin 20 was.
Maar het is zo zonde van die kostbare mooie jaren. Voor je het weet, ben je 51 en zou je willen dat je de klok kon terugdraaien om eea anders te doen.


Het is en wordt al weer vroeg donker. De herfst treedt in. Donkere, lange dagen.
Als je al sjaggerijnig bent, dan word dat alleen maar heftiger.
We gaan het zien. En beleven.

Aanstaande vrijdag en zaterdag zijn de startdagen van de opleiding. Zooooooooooooooo spannend!!!!!!!

Een nieuwe baan!

Onbeschrijvelijk is het gevoel als ik een sms van dochterlief ontvang, jubelend, de tranen schieten in mijn ogen van blijdschap dit keer:

"Aangenomen voor 32 uur, een 3 maandencontract, hij zegt erna wordt het wel meer en in het begin is het sowieso fulltime."

Dit gaat over een baan in een kledingzaak. Niet een hoogstandje, met haar opleiding, maar wel een nieuwe uitdaging, want waar ze nu zit, wordt ze gek van de vrouw waarmee ze moet werken. Dit zegt trouwens ook vooral veel over Magdalena.
Ze zit echt nog steeds niet lekker in haar vel, dat bleek vorige week ook wel toen we samen bij vriendin G waren. Ze vindt werken maar 'raar', waarom moet dat en niks vindt ze leuk.

Na die avond heb ik haar donderdag eenn opleiding gestuurd voor kindercoach, en nadat ze 's avonds met kennis G hierover gesproken had, was ze heel erg (op haar manier) enthousiast.
Dat wordt wel een jaar lang heel zuinig leven, want de opleiding is best prijzig, maar het lijkt me van heel groot belang voor haar mentale gezondheid. En dat wil ik haar graag geven. Sowieso om weer wat te leren, nieuwe mensen, en de inhoud van de opleiding zal ook 'iets' met haar doen....
Hoop dat dit haar helpt. Linksom, of rechtsom. Ik kan niet veel voor haar doen, maar dit is eigenlijk al heel veel, al voelt het niet zo. Ik zou liever met een toverstokje haar aanraken en 'hoepla, ze zit weer goed in haar vel', maar helaas pindakaas, zo werkt het niet....

Zaterdag mochten we weer naar Tilburg, om te praten met onze relatiecoach. Wederom een heel goede sessie. Heftig. Confronterend. Maar zeker wel goed.
En eigenljk heb ik, misschien wel voor het eerst, ff geen zin om dit hele verhaal op te schrijven.
Zo bezig met school en vooral ook thuis het huis op te ruimen...opruimen is altijd goed. Helaas zit ik nu in een vreselijke puinhoop, maar ik wil alles in orde hebben, voordat ik op 11-09 start met de driejarige opleiidng. Onze coach, die 'm zelf ook gedaan heeft, gaf aan dat het echt wel heel zwaar is. Dat Michel en ik goed moeten bespreken hoe we hiermee omgaan. Wat deel ik met hem? Dat veel partners in haar groep 'bang' waren om hun partner (de deelnemer) kwijt te raken, omdat het contact onderling heel intensief is. Omdat je heel diep gaat.
Ik zal mijn zakdoekjes meenemen...en ben errrrug benieuwd!

Huiswerkopdracht waar Michel aan moet werken =samen. Opdracht voor mij is, dat ik moet zeggen wat mijn behoefte/verlangen is.

We gaan het zien! Huis in puin = eerst ruimen en dus helaas weer geen naailes!

Ik mag!!!!!!!

Vandaag een heeeeeeeel mooi bericht gekregen! Ik mag de opleiding starten!

Zin in #blij #superblij!!!!!

Lieve schat,

Komt helemaal goed. Zaterdagochtend vanuit mijn huis naar de opleiding is prima, zorg ik voor een heerlijk ontbijtje voor je, zodat je de dag goed aan kan.

Ben hel erg blij voor je, je hebt ontzettend je best er voor gedaan.

Bel je straks. Deze avond per mail en telefoon drukker met klanten dan overdag.

LY2 XXXX

Weegschaal, joepie!

De weg terug in eindelijk op de goede weg!
Vanochtend zag ik een 73,6 kilo.
De 72 komt in zicht!!!!!!

Ontvrienden

Sinds we Hyves en Facebook hebben, bestaat ook het fenomeen 'bevrienden en ontvrienden'. 
In het verleden liet je een vriendschap verwateren, of je maakte flinke ruzie en zag elkaar niet meer. Sinds een aantal jaar kun je ook, als mensen, om welke reden dan ook, 'ontvrienden'.

Vandaag heb ik een vriendin 'ontvriend'. 
Bizar. Het voelt raar, verdrietig, maar ook goed.

Waarom heb ik haar 'ontvriend'?
Deze dame, laaten we zeggen Saskia, ken ik al vreselijk lang. We hebben elkaar op de lagere school, de huidige groep 3, leren kennen. Ik weet niet meer of toen gelijk onze vriendschap een feit was, maar in ieder geval, zijn we ergens bevriend geraakt. We deden de lagere school samen. En waren erg close. 
Daarna ging zij naar de mavo en ik naar de havo. We bleven bevriend. Maar, het kwam wel op een lager pitje. Zij kreeg verkering. Ik ook.

Het geheugen laat mij momenteel weleens in de steek. Ik weet niet precies meer wanneer we wel en wanneer we niet bevriend waren. 
Ik ging trouwen. En vroeg haar als mijn getuige. Dat betekent iets. Dat betekent heel veel. Ik weet dat we op een bepaald moment, toen het Nederlands voetbalteam in 1988 heel goed speelde, een heel gezellige dag hadden op de camping waar zij stonden. Ik was zwanger van Ernesto en dat jaar werd Ernesto geboren en ging ik met J naar Uruguay op vakantie. 
Toen het heel slecht ging met J en mij, en wij op het punt stonden uit elkaar te gaan, toen stond Saskia daar ineens met een mogelijk huis voor J. We zijn gaan kijken en J ging in dat huis wonen. De scheiding was meer met het hoofd dan met het gevoel, dus J en ik hadden nog tijd nodig om te 'onthechten', en als hij de kinderen kwam halen, ging ik mee en bleef daar ook slapen. Het werd een soort latten, totdat ik een ander ontmoette en dus de keuze maakte. Saskia koos voor J. Zij en haar toenmalige man bleven afspraken met hem maken, gingen bij hem eten en nodigde hem bij hen uit. Enerzijds had ik daar heel veel waardering voor, anderzijds werd ik gedumpt en kozen zij partij voor J. Met mij werd geen contact meer opgenomen. Dit duurde een paar jaar. Toen kreeg ik I. in de klas, de oudste dochter van Saskia. Ons contact was in eerste instantie puur zakelijk, maar daardoor kregen we toch weer contact.

Ik herinner me niets 'speciaals' rondom het overlijden van J., maar dat zegt niet zo heel veel. 

Veel later ging zij en haar man P scheiden. Niet 1x maar 2x. Bij en uit elkaar. Ik nam haar mee naar mijn toenmalige 'vriendengroep'. 
Dat waren zeer rare jaren, waar ik ook 'dingen gedaan heb, die god verboden heeft', op het relationele gebied. Ik doe het ook niet meer. Sinds januari (maar al tijden ervoor) 2013 heb ik hiervan op ceremoniele wijze afstand van genomen. 
Maar, terug naar mijn 'betoog', ergens op dag X maakte ik mijn relatie met P uit. Nog diezelfde dag stond zij direct 's middags bij hem op de stoep om hem te troosten. Bizar. Er zat zelfs toen voor P een 'raar' smaakje aan. Achteraf, waarom kwam zij ineens?

Ook de opmerkingen die zij maakte in die tijd: 'Waarom krijgt Karin zoveel aandacht van mannen en ik niet?' tegen een gezamenlijke vriend, heb ik als 'raar' ervaren. Er klonk jaloezie, zei die vriend.
Ook zei J altijd al 'pas op, schreeuw niet van de daken dat het goed met je gaat, er zijn altijd mensen, ook heel dichtbij, die jaloers zijn en hun negatieve krachten kunnen invloed hebben.'

Ergens in het voorjaar zijn Michel en ik bij Saskia en haar vriend gaan eten. Het was een mooie avond, maar in die periode hadden we veel discussies over een zekere S die hier bij Magdalena geslapen had. 
Tijdens het eten zei Michel iets waar hij deze situatie mee bedoelde. En, achteraf, zeker heel dom van mij, ik ging erop in. Michel en ik verschillen tot op de dag van vandaag van mening over deze situatie. 
De vreind van Saskia deelde meede dat hij d erelatie met mij verbroken zou hebben, als hij Michel was en Saskia gaf haar ongezouten commentaar 'tsja Karin heeft altijd veel aandacht nodig van mannen.'
Ook dit had ik naast me neer moeten leggen, of direct op moeten stappen. Ik deed iets er tussenin, wat nooit goed is. 
Ik koos voor de discussie. Drank mag geen excuus zijn, maar het had wel z'n invloed. 
Ik stoond op van de tafel en ging op de bank zitten. Ik voelde me heel erg aangevallen. 3 tegen 1.
We gingen samen weg en hebben er nog lang over nagepraat. Van Saskia heb ik niks meer gehoord en ik heb ook niks meer laten horen.

Michel wel, die is er nog iets terug gaan brengen.

Onlangs heb ik iets gepost op facebook. Ik wil graag een opleiding doen en daar zijn mannen voor nodig, dus mijn oproep had de binnenkomer "ik zoek een man'.
Saskia reageerde ongelooflijk fel en onaardig 'waarom een man, zeker omdat dat makkelijker is, zoek lekker een vrouw'. 
Zelfs anderen vroegen mij, middels een pb, wie is die vrouw, waarom doet ze zo?'

Voor mij een goed moment om contact op te nemen en te kijken of mijn vermoedens bevestigd zouden worden, want anders blijven het aannames..... 

Dus ik stuur een berichtje, netjes met aanhef en afsluiting, met de vraag of er wat dwars zit, gezien haar manier van reageren en hoe het met hhaar is.

Ze reageert, zonder aanhef en afsluiting, en tiert dat ze een sorry had verwacht van mij, voor mijn gedrag en zij had medelijden met Michel, want ik ging de discussie aan, maar kan niet omgaan met kritiek en kan niet toegeven dat ik fout gehandeld had....enzovoorts.

Ik schijf haar een berichtje terug, dat ik de avond ook als zeer vervelend had ervaren en dat ik voel dat zij het sowieso altijd opneemt voor de mannen in mijn leven....Dat we de keuze hebben om het uit te parten of een streep te zetten onder de 'vriendschap', met het verzoek erover na te denken, dan zou ik dat ook doen.
Ik hoor niks. Terwijl ze wel op fb actief is. Ik neem de tijd te voelen en na te denken. In feite kiest ze nu voor de 3e keer voor 'mijn' man en niet voor mij. Als ik op de Grote Markt zit, en twee vriendinnen elkaar zie begroeten, dan weet ik het. 
Ik zet er een streep onder. Hoe dom ben ik. Drie keer is scheepsrecht. Ik ben er klaar mee. 

Vanochtend heb ik haar een berichtje gestuurd. Dat ik een haar 'ontvriend', dat we een andere betekenis geven aan het woord vriendschap. Ik ontvriend. Het simpele gebaar van een vinkje aanklikken, heeft veel betekenis voor mij. 
Maar ik meen het. Vriendschap. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn. Maar laat de ander in zijn waarde. Probeer te begrijpen. En praat met elkaar. Je hoeft elkaar niet dagelijks te zien. Maar er zijn is belangrijk. Voor mij. 

Ik krijg direct antwoord 'prima, als jij dat wilt, grt Saskia.'

Het is goed zo. Het doet pijn. Maar dat het mij pijn doet, is goed. Er is van mij uit echte vriendschap geweest. Alleen heb ik mij ook te vaak laten kwetsen door haar. Dat ik dit heb laten gebeuren, is mijn eigen schuld.
Dat ga ik niet meer laten gebeuren. 
Het is goed, dit proces en ook mijn bewustzijn van alle mooie contacten met kennissen, vrienden en vooral familie die ik heb.

Kennis hebben aan....

Ernesto kwam net even thuis om zijn ING-pasje te halen. Magdalena had mij ingefluisterd dat hij laatst op een feestje, waar zij ook iemand had leren kennen, achtergebleven was met een mooie schone Spaanse.
Ik: 'Ernesto, heb je kennis aan een dame?'
'Wat zeg je nou, die uitrukking ken ik helemaal niet'
'Is er een vrouw die je geregmatig ziet?'

Hij werd stil, maar zijn lichaamstaal sprak boekdelen....!

Leuk, ik heb dat meisje een keer of 3 gezien, voor zoonlief haar leerde kennen. Ze is heel mooi, heel lief, en verstandig.
Ik hoop en bid. Bid dat zij deze eigenwijze, zeer lieve jongeman op de juiste koers krijgt!!!!

En zo geschiedt het. Misschien op mijn 61ste verjaardag 2 extra 'kinderen'. I like it!

Amsterdam Sail 2015

Amsterdam, we komen eraan.
Vandaag, en we gaan later weg dan gepland, gaan dochterlief en ik (de enige dag dat we iets samen gaan doen in deze vakantie) op pad naar Amsterdam. Niet voor de Sail, maar voor de gezelligheid. Om te winkelen (zonder geld), om te eten (met dieet). 

Overigens, sinds lange tijden niet dit (nog steeds te zware) gewicht gehad. Vandaag gaf de teller aan: 74,3 kg. En dat terwijl ik gister alleen maar zittend voor de computer mijn dag EN avond heb doorgebracht. Verbazingwekkend dat je dan nog 2 ons kunt afvallen, terwijl ik wel gegeten heb.
Koolhydratenarm. Het werkt.

Ik hoorde gister een celeb zeggen (die bedrogen was door haar man) ik focus me nu op dingen die ik wel onder controle kan hebben. MIjn gezondheid en mijn gewicht. Ze deed aan Dr. Atkins. Ik herken die uitspraak wel. Gezond leven. Focus op jezelf.
Ruzie en intriges buiten de deur houden is, is soms moeilijk, omdat je ook met anderen te maken hebt. Maar als de focus op jezelf is, heb je gezond eten, afstand houden van ruzie en intriges, redelijk goed in de hand. In ieder geval, hoe je hier mee om wilt gaan.

Wijsheid. Relativeren. Het komt met de jaren.

Gister grote sprongen gemaakt wat betreft school. Fijn, zalig om materiaal te ontwikkelen! 

Weer hetzelfde liedje

Hoi Michel, 


Hetzelfde is weer gebeurd, net als altijd. Hetzelfde patroon. 

Ik begrijp je niet. 
De enige vraag die ik je hoef te stellen, is: waar sta jij als je M. uitnodigt, mij niet betrekt, en niet eens over onze vakantie spreekt? Ik sta buiten dat kleed. Jij zet me buiten dat kleed, bewust. 

Dit is 'laveren' met je kinderen. 
Niet op de afgesproken plaats, naast mij. Niet hem laten wennen aan de situatie. Maar wel met hem meedoen en meespelen alsof je geen eigen leven hebt. Is dit volwassen? Van jou? Van hem? 
Nee, jullie gedragen je hier beiden als kinderen. 
Verstoppertje voor het echte leven en echte relaties. 

Ik voel me hier niet goed bij. We hebben goede, moeilijke sessies gehad bij P., een goed gesprek op de eerste zaterdag van mijn vakantie. Ik had graag met een positief verhaal naar haar toegegaan. 

Jouw motivatie 'het loopt zoals het loopt', stemt mij diep droevig. En triggert mij enorm. 
Je stelt me teleur. Ik had de hoop dat je stappen had gemaakt...... Ik dacht dat je stappen had gemaakt. Maar blijkbaar niet. 

Ik weet het ff niet meer Michel. 
M. is een volwassen vent. Maar jullie hebben geen volwassen relatie. 
Met elk andere volwassenen spreekt het voor zich dat je beiden naar elkaars vakantie vraagt. 

Je hebt het bewust laten gebeuren. 
Dat snap ik niet. 
Je hoeft niet twee uur erover te praten, maar hoe wil je hem op deze wijze laten wennen? Hoe kun je naast mij staan? 

Michel. Ik ben pissed, en verdrietig. Ik voel me weer in die kou staan en niet erkend. Niet gehoord en erkend in de afspraken. Ik voel me moedeloos en sorry, voor de vakantie heeft alles me teveel energie gekost. Dat gaat mij niet weer gebeuren. Ik wil dat niet meer. Ik kan dat niet meer. We maken afspraken. We staan samen. En ik ervaar het als ongelooflijk vervelend dat jij je er niet aan houdt. 
Ik skip onze mogelijke afspraak voor morgen. 
Ik ga naar Amsterdam en ga er een mooie dag van maken. En als ik thuiskom ga ik mijn trainingen nog even doornemen en ontspannen. Ik heb echt even geen zin hierin. 

Michel, ik wil je vragen na te denken waarom je zo'n moment voorbij laat gaan? Je bent intelligent genoeg om te beseffen dat je niet naast mij staat op deze manier.... Wat zit hieronder? Hierachter? 

Ik stel het zeer op prijs als je mij dit of dit weekend uit jezelf of voor het weekend mailt. In ieder geval wil ik een reactie op deze mail en mijn vraag. 

Succes met je werk. 
Grtjs Karin 

RTL gemist...betaal je je rekening niet? Retourtje bajes....

http://www.rtlxl.nl/#!/rtl-boulevard-9652/cf0f10e6-4230-30f2-a787-822f12bcaa21


Getverdemme....een gruwelijk voorbeeld wat er met je gebeurt als je niet je rekeningen betaalt..........OMG!!!!!

Port Nature; Cap d'Agde; tip

Onze laatste avond in het weergaloos leuke B&B zouden we 's avonds op pad gaan naar 'Port Nature'. Zeer beroemd in Zuid-Frankrijk en vooral ook zeer berucht. Van oorsprong opgezet door & voor naturisten, die een eigen stekje wilden. Het is uitgegroeid tot een DORP, echt dusdanig groot, waar naturisten, maar ook swingers hun plek gevonden hebben, waar mensen kiezen om geen kleding aan te hebben (de dames vooral geen onderbroek), of Kinkie kleding (en dan vooral vrouwen die denken dat ze kleding aanhebben voor het figuur wat ze zouden willen hebben en niet het figuur wat ze hebben)...... 

#Bij mij komen allerlei feministische gedachten en gevoelens op: wat, vrouwen lopen er als lustobjecten bij...maar mannen totaal niet?
#te ordinair om die vrouwen opgepropt in te kleine, te blote 'jurkjes' te zien...
#je kijkt je ogen uit
#vrijheid in de uiterste vorm
#leuk om gezien te hebben
#voor een keertje 

Bij het restaurant kreeg je een kussentje uitgereikt. Om de stoel te beschermen. Bij het weggaan, werden d kussentjes goed bekeken. Sommigen gingen de was'bak' in, anderen werden hergebruikt..... 
Ik zeg: LOL!

Tip: wil je er heen?
1) maak een reservering bij een restaurant
2) zij vragen dan of je van buiten of binnen komt
3) je zegt dat je van buiten komt
4) zij vragen de gegevens van je auto
5) als je bij d eentree/receptie komt, kun je zo doorrijden