Zonder werk!

Ik kom thuis, Michel is de fietsen van het dak van de auto te halen. Als ik binnenkom, word ik begroet door Magdalena: "Ik moet je wat vertellen en ik denk niet dat je het leuk gaat vinden."

De moed zinkt me in de schoenen. wat nu weer? Onlangs was het dat ze elders geslapen had, en niet bij het vriendinnetje wat ze gezegd had...... Ze bleek te hebben geslapen bij een 35+ "meneer", volgens haar de knapste man van de vereniging.
Goddank vrijgezel. Maar ik denk dat hij eerder 39 is, dan 35.
Sindsdien is ze daar regelmatig......

Wat nu weer?
"Ik werk niet meer bij ....S. De bedrijfsleider vond me niet flexibel. Hij wil dat ik op donderdagavond en zaterdag werk, en dan kan ik niet ivm de sport. De bedrijfsleider die me heeft aangenomen, vond dat okee, maar deze niet. Dus toen ik gister een voortgangsgesprek had, zei hij dit en toen heb ik gezegd: 'dan houdt het op, want ik kan die dagen echt niet werken.'

Holy shit!!!!!!!!

Michel moet de fietsen van de auto halen, dus ik moet naar buiten, hij staat daar te wachten. Dit is ff een bommetje gooien, dochterlief heeft zelf ook haast, want ze moet naar de training voor de sport.
Ik loop naar buiten, zet, samen met Michel de fiets in het wiel en vertel direct het onaangename nieuws. Daarna sjouw ik mijn fiets naar binnen, Michel de zijne en hij loopt mee naar de keuken. Hij ruikt het vet van de frituur en begint te ......zeiken dat het frituurvet verschoond moet worden. Ik schiet uit mijn panty. WTF frituurvet??
Als hij weer van de wc afkomt, vraag ik hem vriendelijk of hij op zo'n moment niet meer wil 'zeiken' over het frituurvet......
Hij snapt t.
We nemen afscheid na drie mooie dagen.

Ik maak een bakje thee voor mezelf. Weg relaxed gevoel. Weg 'rust'. Ik moet mezelf weer even helemaal resetten.
Ik bel Ernesto, hij is as vrijdag jarig en reageert op niet 1 appje van mij over zijn verjaardag of over zijn salaris, na zijn laatste mag-ik-alsjeblieft-geld-want-ik-heb-loonbeslag?

Bijzonder, het gesprek kalmeert mij wel. Hij vertelt dat hij as vrijdag vrij is, een sollicitatiegesprek heeft, ondanks dat hij nu werk heeft. Hij zal nadenken over zijn verjaardag. En hij raadt mij aan om me niet druk te maken over Magdalena, dat ze tijd moet nemen om te kijken wat ze nu wil.
Het doet mij goed, als hij het opneemt voor zijn zusje. Ik voel zijn oprechte betrokkenheid. Het maakt me rustig.
Er is geen man en ook geen vrouw overboord.
Zij heeft even geen werk. Ik heb werk. Ze heeft even tijd om na te denken. Wie weet wat t oplevert?
In ieder geval lijkt ze noet depressief en aangeslagen. Eerder het tegenovergestelde. Drie dagen geleden zei ze nog dat ze dit niks vond, die winkel. Nu de kans om iets te vinden wat ze wel wat vindt.

Ik houd mijn vingers gecrossed!
Ik duim!
Als ik zou geloven in god, zou ik bidden.

Voor nu wacht ik maar tot ze thuiskomt......om te horen wat zij bedacht heeft!