MTB

Ja, dankzij mijn 30 jaar in het onderwijs, en na 5 jaar slapen, heb ik mijn 25 jaar onderwijsbonus ontvangen. En heb daarvoor een heel mooie MTB gekocht. En tsjonge, wat rijdt dat lekker. Fietsen zonder (een beetje) angst. Die racefiets gaat zo ongelooflijk hard! Dat ik soms uit lichte angst, wat langzamer ga dan ik zou kunnen......
Die MTB is wat zwaarder, dus je gaat automatisch wat langzamer. Ander punt: je kunt ook gewoon met je gewone kleding. De pedalen zijn voor gewone shoes EN MTB-shoes.
Top, vandaag naar Zoetermeer gefietst in mijn eentje en wat is het eigenlijk zalig om alleen te fietsen. Je gedachten de vrije loop laten. Plannen maken. Je iets afvragen. Niemand die je stoort. Door wijken waar je normaal niet komt. De Goeveneurlaan. Een totaal andere buurt. Drukte op de zondag. Veel Turken die naar de winkel gaan. Een totaal andere sfeer dan in mijn wijk. En toch 1 stad. Vind het altijd raar. Merkwaardig. Hoe je in 1 stad samen kunt wonen en leven, maar in totaal andere sferen.

Dochterlief fluctueert weer met haar buien. Ik vind het heel lastig. Heel moeilijk. Waar doe je goed aan? Ik geef niet op. Maar het kost veel energie. Op zaterdag lijkt alles koek en ei. Een lach op het sportveld. Uit met vriendinnen.
Zondag gaan de gordijnen niet open. In bed. Donker.
Gelukkig vraagt een vriend of ze daar komt eten. En doet ze dat.
Ik ga dus alleen naar Zoetermeer ipv met zijn 2-en. En besluit dus om naar Zoetermeer te fietsen.

Deze week werkt ze nog bij haar startersbeursbaan. Daarna is ze 2 weken vrij. Ik hoop maar dat dat niet twee weken in een donkere kamer wordt.
Lastig.
Mijn observaties kloppen, over Magdalena. Dat is bevestigd. Enerzijds fijn dat ik goed kan observeren, maar anderzijds, had ik liever gehad dat ik het mis had, nu.

Ik vind het zenuwslopend. Lastig. Zwaar.
Ernesto en Magdalena. Beiden zo verschillend, staan zo anders in het leven. Beiden met hun eigen gevechten. Gevoeligheden. Beiden zo mooi en met en in zoveel liefde op de wereld gezet.
Ze willen geen hulp. Zou ik ook niet gewild hebben, toen ik begin 20 was.
Maar het is zo zonde van die kostbare mooie jaren. Voor je het weet, ben je 51 en zou je willen dat je de klok kon terugdraaien om eea anders te doen.


Het is en wordt al weer vroeg donker. De herfst treedt in. Donkere, lange dagen.
Als je al sjaggerijnig bent, dan word dat alleen maar heftiger.
We gaan het zien. En beleven.

Aanstaande vrijdag en zaterdag zijn de startdagen van de opleiding. Zooooooooooooooo spannend!!!!!!!