Karin Kracht: Een bijzonder verhaal, een bijzondere ontmoeting, een bijzondere liefde!

Hallo Karin,wat ben je een goede luisteraar op zo,n late avond op Scheveningen .Ik ervaar je verhaal zoal je dit schrijft als zeer ontroerend en je schrijfstijl verwarmend. Leuk je ontmoet te hebben met je aparte blik en houding. Je onderscheid je toch weer van de gemiddelde vrouw als ik het zo mag zeggen.! Dank en ook liefs Maurits. Wens je een goed jaar toe met plezier en een guy die je echt waardeert en waar je samen goed kan sparren in de ruimste zin des wooords. ALL THE BEST . MABY WHE MET ONE DAY.

Dit is reactie van Maurits op mijn mail naar hem gebaseerd op onderstaand verhaal.
Mooi!

Oudejaarsavond 2014

Na een feest te hebben bijgewoond in de Willemstraat, fietsen we even na enen naar Scheveningen voor een ander feest. Het is ijzig koud [gevoelstemperatuur -10 blijkt later!]. Je voelt de wind door je hoofd heen suizen en ik voel een lichte hoofdpijn opkomen.

We parkeren de fietsen en zien door het raam dat er nog flink gedanst wordt. Het ziet er gezellig uit, we kijken elkaar aan en knikken allebei 'het lijkt ons leuk!'

Binnen gekomen zien we de gastheer bij het buffet staan en lopen op hem af. Wat een charmeur, deze man! Een slimme man, niet voor niks ooit Nederlandse consul geweest in een Zuid-Amerikaans land. Hij maakt echt contact, emotioneel en lichamelijk. Hij reageert verrast en positief op onze aanwezigheid, biedt ons een drankje aan, brengt onze jassen weg en we voelen ons thuis.

In deze club van een zeer samengesteld gezelschap, voelen we ons thuis en het leuke is, mensen komen langs, stellen zich voor en maken een praatje.

Ik lijst het praatje met Maurits in, in een gouden lijstje. Wat een man. Zijn verhaal:

"ik ben al 46 jaar getrouwd met mijn vrouw. Zij is echt de krachtigste vrouw die ik ooit ontmoet heb. Als ik vroeger moe was, moest ik weer de hort op, omdat zij nog zin had om ergens te dansen. Zij kon alles.

Sinds 8 jaar heeft ze Alzheimer en zit ze in een verpleeghuis, omdat het thuis echt niet meer ging. Ik ga elke dag haar bezoeken. Ze kent me niet meer, maarbik moet haar zien, ik moet haar elke dag even zien en voelen, als weet zij niet meer wie ik ben.

Ik heb wel vriendinnen, soms wil er eentje mij voor zichElf hebben, maar ik ben getrouwd en dan blijft zo. Dus dan moet ik weer afscheid van die vriendin nemen.

Het allerliefst zou ik nu naar het verpleeghuis rijden, haar oppakken en meenemen om thuis in bed te leggen en mijn armen om haar heen te slaan. Ik houd van haar en mis haar."

Maurits vertelt zijn verhaal en ik zie de tranen in zijn ogen. Wat een liefde geeft deze man. Zijn verhaal raakt me. Wat een prachtvent.

Hij heeft een bed & breakfast hier in Den Haag. Hij strijkt zelfs zelf de lakens.

Wat een schat!

Dit is liefde!

Ik vergeet mijn eigen shit en ervaar zijn verhaal. Ik voel zijn liefde voor zijn vrouw. Prachtig. Ik zie hem, in mijn gedachten, naar zijn vrouw toe gaan, har bedienend om wat ‘was’ en ‘de liefde’, elke aanraking, elk gebaar uit zijn liefde…..Een mooi thema voor een verhaal, een boek, een film. En Maurits en zijn vrouw in hun hoofdrollen. De hoofdrol van hun leven….

Hij onderbreekt me door naar mijn leven, mijn werk te vragen. Ik vertel de meest summiere versie. Hij is even stil.

Als we weggaan en we nemen afscheid zegt ie: "Leuk je te ontmoeten, je bent een mooie, slimme vrouw, ga zo door."

Maurits, dank je wel voor je bijzonder mooie verhaal op oudejaarsavond. Prachtig om te zien hoe jij liefde geeft!

En ik neem me voor om van 2015 vooral een jaar vol liefde te maken. Momenten vol liefde mee te pakken, liefde te geven, onvoorwaardelijk, net zo vol als deze Maurits.

Maurits, dank voor je inspiratie!