Ja, ik heb ze er weer helemaal afgekloven, die nepnagels. Het is weer zover. Ernesto kwam eten, we zouden het gesprek van de vorige week voortzetten. Gister had ik natuurlijk al een pitch-stop gemaakt bij hem thuis en de blik in zijn ogen, zonder pretlichtjes van plezier, maakt mij triest en verdrietig.
Onlangs vertelde mijn vriendin S, waarvan de dochter van 16 niet meer thuis woont, dat ze het heeft 'losgelaten'. Dat vind ik zo knap.
Ik heb hierover vrijdagnacht en zaterdag goed over nagedacht, en ik denk dat ik hier wel wat hulp bij kan gebruiken. Ik heb een mail naar mijn huisarts gestuurd, met de vraag voor een verwijzing voor de psycholoog, wel een goede! Het traject van de CRAFT ga ik nu afsluiten, HELAAS zonder positief resultaat. Het meest positieve: Ernesto clean en afgekickt (zou zou ik het heel graag hebben gezien), is niet gehaald. Ernesto die een stap zet naar een kliniek, of de huisarts.
De situatie nu is misschien nog niet eens de slechtste die je je zou kunnen bedenken, hij had hiervoor met grote ruzie uit huis weg kunnen gaan. Nu zijn we in ieder geval in gesprek met elkaar.
Hij had afgelopen week GEEN tijd gemaakt om een rekening te openen, dus nu zijn er weer rekeningen bij gekomen, en is er weer heel veel naar de coffeeshops gegaan.... Ik word er te triest van!!!!!
Afgesproken, dat hij het echt voor as zondag geregeld moet hebben! Ik hoop dat zijn "okee" een echt beweging is?!!!!! 😔
Michel is nu lang ziek geweest...... En we hebben t beiden heel erg druk, ik maak me ontzettend veel zorgen om Ernesto en Magdalena..... Dus het wordt tijd om iets leuks te doen. We gaan het weekend van 14 februari er even tussenuit met zijn 2-en!
Nu nog even kijken waarheen!
nu al zin in!!!!
Snel nog even aan het werk!!!!! Dan is dit weekend weer voorbij en staat er een heel zware week voor de boeg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten