weekend!?!?

Er gebeurt zoveel in mijn leven met mijn kinderen en ik schrijf het allemaal op. In de hoop dat ze dit nooit ontdekken. Het helpt mij erover te schrijven, het is een proces van verwerken, en ik oefen mijn schrijfvaardigheid. 
Erover praten (al die ellende) vind ik niet altijd even fijn, eerlijk gezegd, ik ben er wel eens klaar mee om erover te praten. En daarom is het schrijven toch net alsof je het wel vertelt....heel rustig...

Vandaag zit ik te schrijven met gemengde gevoelens. Ik heb de hele nacht wakker gelegen met de vraag: wat vind ik hier nu van? Van voel ik erbij?
Wat is nu een volwassen reactie? Wat ga ik zeggen en wat ga ik doen?

Gistermiddag fietste ik met Magdalena naar de stad. We zouden gezellig bij onze vaste stamkroeg een drankje doen en 's avonds zou mijn 'adoptiedochter' ook komen. Michel nog steeds ziek, dus die liet het aan zich voorbij gaan. 
Op de vrijdag is het gezellig, er ontstaat een 'vrijdaggroepje' en het is lekker ontspannend om op die wijze de week af te sluiten. En op weg naar de stad, kakt een vogel op d ejas van Magdalena. "O, nu moeten we een lot kopen", riep ik. Haar vader riep dat namelijk altijd. Als er op je gepoept wordt door een vogel, dan moet je een lot kopen, want dan win je een prijs. Nee, ik ben niet bijgelovig en ik haat gokken! Dus ik heb nog nooit een lot gekocht. Maar, we lopen samen de stad in, en gaan de sigarettenwinkel binnen die ook loten verkoopt. Wat veel verschillende loten bestaan er. Krasloten, Lucky Luck...en weet ik veel allemaal. We hebben een heel, XL, lot gekocht van de staatsloterij. Trekking 12 februari.

Daarna de kroeg in en we worden warm binnen gehaald door onze kroegvrienden. Het feest kan beginnen! En wat een feest was en werd het! Aan aandacht kwamen we niet tekort, onze vaste gesprekspartner met veel humor, R.H. zat weer op zijn praatstoel. De ene grap na de andere rolde er uit. Hij had ook (kwam het van de drank?) een gevoelige dag. Hij ghad namelijk laatst een date en daar had hij gisteravond bij gegeten, maar de vonk was niet over gevlogen en dus had hij geen seks gehad. Ze hadden wel gezoend...maar wat voor soort vrouw zoek je dan? 
Op moment x, wat later, kreeg ik in mijn oor gefluisterd dat hij een soort vrouw zoekt, zoals ik.... Ja hoor! Maar dat hij ook wel zag, dat ik 'een van de broertjes', meneer S, wel leuk vond, de meneer met wie ik in november naar het concert ga. Hoe hij dat zag? Mijn gezicht en vooral mijn ogen. De groep werd groter, de adoptiedochter sloot aan, een ex-scharrel L met zijn vriend B sloten aan. We zijn zelfs niet meer ergens gaan eten (zat wel in de pijplijn) (goed voor de lijn!).
Magdalena had afgesproken met een vriendinnetje, A, en zij kwam daar ook naar toe en er was ook een oud-trainer van Magdalena, dus...kortom...het werd feest! 
Ook meneer S is nog vrijgezel, sinds maart, en ook hem vroegen we wat voor soort vrouw hij zoekt. Buiten liep iemand met een camera. En er werd geinterviewd: heb je seks op je eerste date? Mooi onderwerp voor een discussie.
Enfin, om een lang verhaal kort te maken. Magdalena vindt de mannen die aansloten wel leuk, ik kon merken dat ze zowel L als ook S wel aardig vindt. Met wat drank op, is er ook weleens lichamelijk contact. Een aanraking van een hand, een arm. Moet kunnen....?
Het is een uurtje of 1 en Magdalena maakt zich druk omdat ik alleen naar huis moet fietsen? Ik krijg wel een beetje het gevoel dat ik weg moet? Maar dat kan mijn perceptie zijn. Ik laat L alleen naar huis fietsen (hij woont hier om de hoek), maar het lijkt me geen goed plan om met hem mee te fietsen. Je moet de kat niet op het spek binden! Hij is redelijk dronken, ik niet, mijn laatste 2 drankjes zijn colaatjes.... 
Ik neem afscheid, geef iedereen een kus (is het de mode om de derde zoen op de mond te geven? S. maakt er wel een heel mooie van!), en ga op pad.
Ik fiets naar huis, kom veilig thuis, kwam geen lastige mannen tegen en stuur dochterlief een berichtje als ik in bed lig. "Ben veilig thuis en geen vervelende mannen tegen gekomen."

Ik val direct in slaap, mijn hoofd is ietwat licht en volgens mij val ik heel diep weg. Ik schrik me rot als Magdalena ineens naast mijn bed staat: Mam, S. heeft me thuisgebracht. Is het goed als hij op de bank slaapt? (S woont iets buiten de stad en zou vanaf hier wel een uur moeten fietsen naar huis)
Pffffffffft, is dat wel een goed idee? 
Maar ja, hij is er nu toch en ter goeder trouw zeg ik: "Okee".
Ze houdt een heel verhaal over hij op de bank, zij in haar bed of beter hij in haar bed en zij op de bank. 

Ze gaat de trap weer af naar beneden en ik hoor een deur. Paf! Ik ben in 1 klap goed wakker!!!!!!!!! Dat is namelijk niet de deur van de woonkamer, maar dat is de deur van haar kamer. HUh? Nu slapen ze samen in haar slaapkamer? O, mijn god...... Echt waar? Ik sluip mijn bed uit en schijn met de zaklantaarn van mijn mobiel naar beneden. Ik kan inderdaad zo de woonkamer in schijnen. Ik loop demonstratief de trap af, bonk wat. En inderdaad, de slaapkamer is l-e-e-g. 

S....die bij Magdalena slaapt? Hij is 44 jaar!!!!! 
Vindt hij moeder en dochter leuk??? Wat gaan we nu krijgen?
Wat bizar is dit...het is natuurlijk heel goed mogelijk dat hij moeder en dochter leuk vindt!!! En mijn dochter is ook leuk, maar nog maar 23..... Ik geef natuurlijk geen sjoege in de kroeg, los van dat we samen naar dat concert gaan, heb ik een relatie en daar gedraag ik me ook naar.
Ik loop weer demonstratief naar boven. 

Ik kan niet meer in slaap komen, moet ik nu actie ondernemen? Of niet? Moet ik hem uit dat bed trekken?
Misschien slapen ze alleen? Maar waarom kruipt zij er uiteindelijk toch bij? Waarom liegt ze hierover?

Ik slaap onrustig. Mijn kies valt uit mijn mond, de angst dat de aftakeling hiermee begint komt regelmatig terug! Ik val na de paniek weer in slaap en blijf mezelf afvragen wat ik hier nou van vind? Wat ik hierbij voel?
Ik kom er niet uit. Ik neem me alleen wel voor dat ik mijn toon naar hem wat anders ga aanmeten. Ik doe even een stapje terug. Het is raar, ik twijfel zelfs op dat moment, midden in d enacht, of ik nog wel zin heb om met hem naar dat concert te gaan. Heb gister toevallig nog iemand gevonden die van Kensington houdt!

Het is nog vroeg, maar in verband met de verhuizing (Ik hoop dat zoonlief zijn bende komt halen) ga ik er maar uit. Ik haal broodjes.
Er is geen beweging in de kamer. 
Als ik zit te werken in de woonkamer, hoor ik op een gegeven moment heel zachtjes S lopen. Hij komt niet de woonkamer in, doet zijn kleren in de gang aan (schoenen en jas)? En gaat de deur uit....
Na een minuut of 10 ga ik bij Magdalena haar kamer binnen en ik vraag haar waarom ze gelogen heeft (dat vind ik echt niet prettig), ik leg haar duidelijk uit dat ik me daar wel teleurgesteld over voel. Dat ik wel vind dat ze 23 is en zelf keuzes kan en moet maken, dat 44 wel een leeftijd is, dat ik echt niet ga vragen of ze seks gehad heeft, maar dat ik wel wil weten waarom ze een heel 'theater maakt' van waar hij gaat slapen, maar dat ze hierover liegt?
Ze zegt het niet te weten, en dat het niet nodig was te liegen "Ik lieg nooit tegen je". Nu wel dus.... Het gesprek voelt niet prettig.
Ik houd het gesprek kort. Ik heb de boodschap gegeven en vraag haar en toch nog over na te denken, waarom ze loog. "Maar wat moet ik dan nu, sorry zeggen?" "Nou bijvoorbeeld", zeg ik. 
Ze zegt sorry...

Ik kan een heel klein er de humor wel van inzien...... Moeder en dochter, met de een flirt ie en bij de ander slaap ie....? En misschien kan ik er over een tijdje zelfs wel om lachen, maar nu nog even niet. Zelf ben ik op mijn 20ste gaan samenwonen met haar vader. Uit ervaring weet en vond ik, dat 20/40 nog wel prima ging/gaat, maar 30/50 en helemaal 40/60 wordt steeds moeilijker. 
Ik ga me even bezinnen wat ik met hem doe, wachten tot hij iets hierover zegt, of zelf actie ondernemen?
Het belangrijkste voor mij is de relatie die ik heb met mijn dochter. Niet liegen, eerlijkheid. 
Maar ik wil ook niet dat hij haar 'gebruikt'. Is hij helemaal 'van de pot gerukt'???

Nu: Ernesto komt met een vrachtwagen zijn tv halen. Hij laat heel veel kleren en troep achter.....
Hij is blij: hij kan veel dingen in bruikleen krijgen voor een jaar EN is hij is uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek bij een hotel als aanspreekpunt, eerste man....Maandag gaat hij na zijn werk er kijken.

Met Michel heb ik telefonisch even overleg over de maandoverzichten van Ernesto: hoeveel komt er binnen? Wat gaat eruit aan drugs? Wat gaat eruit aan eten? En waar zit het gat?
We krijgen steeds beter zicht op zijn uitgaven!


Wat een weekend!!!!!!!!!!!!!!!!! 

Hij sjouwt zijn tv naar de vrachtwagen, vriend K kan amper rijden met dat ding op de voorbank. Hij zwaait blij als ze gaan rijden. Hij is blij dat ie uitgenodigd is voor een sollicitatiegesprek, hij heeft een huis..... en hij heeft voor een jaar alleemaal spullen in bruikleen.
Ik voel een brok in mijn keel...Daar gaat ie. Ik hoop zo dat hij ein-de-lijk goede keuzes gaat maken!!!!

Denk dat Magdalena, die graag die kamer 'erbij wil', haar handen uit de mouwen mag gaan steken met ingang van HEEL SNEL!!!!