Terwijl ik op de pc een beetje aan het klooien ben en aan het wegdromen met het zoeken naar reizen voor DEZE kerstvakantie, hoor ik een ontzettend lawaai. Dit keer geen gehoor en herrie van de bouw, maar kinderen die samen lawaai maken.
Gelijk herinner ik mij een mail van de directeur van de basisschool hiernaast. Vroeger mijn basisschool, waar ik werkte als juf. Vroeger de basisschool van mijn kinderen. We woonden toen een stukje verder in de staart waar we nu ook wonen. Alleen heet dat gedeelte anders, maar in theorie en praktijk is het eigenlijk dezelfde straat.
Ik herinner me een ongelooflijk koude kerst. Met lampionnen, gemaakt van melkkartonnen, liepen toen alle kinderen naar school. Als juf liet ik de kinderen thuis achter, om gebracht te worden door hun vader. Ik ging alvast op pad om in de klas alle kaarsjes aan te doen.
Het feest bij ons op school was geweldig. De school zag eruit als een sprookje, overal kaarsen aan.
De kinderen zagen er mooi uit. Ze waren ook blij met zichzelf. Sommige kinderen hadden iets voorbereid om te doen. Zoals het voordragen van een liedje. Ouders hadden lekker eten gemaakt. Het stond allemaal mooi klaar. Het specifieke van de school hiernaast is dat het eten bediend werd door ............... vaders die allemaal mooi in kostuum waren. Dat maakte het diner geweldig sjiek!
En als kers op de slagroom kwamen de vaders langs in koor en zongen zij acapella mooie kerstliedjes. Het straalde vrede uit. Het straalde zorgzaamheid uit. Het was geweldig.
Nu kijk ik naar beneden met een nostalgisch gevoel. Op dagen als vandaag heb ik heimwee. Heimwee naar de tijd dat ik lesgaf op de basisschool en heimwee naar toen de kinderen klein waren.
Wat had ik allemaal anders kunnen doen en gedaan als ik de kennis van nu gehad had. Maar ja, als...als .....als.....
Ik geniet van de kinderen die voor de poort staan, die naar binnen gaan voor hun kerstdiner. Het sneeuwt niet, het vriest niet. Maar het vuurtje wordt gestookt op het schoolplein en daar is de start van het feest. Dezelfde directeur. Sommige dingen veranderen niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten