10 emmertjes water halen

In de randstadrail op weg naar huis. Schakelen en schakelen. Als jong meisje op de havon, kwam ik vlak voor mijn eindexamen ineens in de stress en in problemen bij het vak geschiedenis. Mijn moeder sprak de docent en hij zei: 'ze heeft moeite met het leggen van de verbanden'. Dat is tenminste wat ik ervan onthouden heb. Mijn leven bestond uit 'hokjes': korfbal, school, leven thuis bij mijn moeder, leven bij mijn vader, vriendinnen.....
En terwijl ik in de tram zit, en voel dat ik weer moet schakelen naar huis, krijg ik weer dat gevoel. Mijn leven op dit moment bestaat uit thuis: alle problemen met Ernesto en Magadalena, maar ook veiligheid, geborgenheid, MIJN huis, school, mijn sociale leven, daarnaast het leven in Zoetermeer.... En samen met Michel een sociaal leven opbouwen kost me (te) veel moeite. Hij heeft geen puf, geen zin en zit liever samen op de bank dan gezelligheid met vrienden!
Met mijn vrienden plan ik gewoon de afspraken, maar om afspraken te maken met zijn vrienden, heb ik hem nodig.
Ik geef het heel langzaam op en concentreer me op mijn eigen leven en eigen contacten!

Grappig! Via LinkedIn heeft P contact opgenomen. Wat hebben we een leuke tijd gehad daar! Ik heb hem voorgesteld een drankje te doen, samen met vriendin A, ook al vriendin sinds de PA! Lijkt me ergggg gezellig!

Nu 2 credits kopen voor Magdalena haar scriptie! Er staat wel druk op de ketel. Ze moet nu echt slagen, anders soorten we beiden in, denk ik.
Zij omdat het haar aangaat en ik omdat zij dan in huis is, dag in dag uit, en uit verveling een zeer makkelijke prooi wordt/is voor de Jehova's.
Het blijft een lastige vijand, de Jehova!

Ik neem aan dat ik eerst weer de boel moet opruimen thuis... Dat is de eerste irritatie!
In mijn vakantie ben ik t liefst thuis...om nog invloed te hebben thuis op t reilen en zeilen.... Maar ja ik moet ook loslaten!!! Als dank voor t loslaten kan ik dan eerst de puinhoop opruimen, ben ik bang..... 😳
Maar misschien valt t mee? I hope so!