Moeder zijn. Vechten voor mijn kinderen. Leven. Werken. De oorlog verklaren aan drugs en mijn kinderen willen beschermen in deze gekke wereld, La Vida Loca.
maandag 3 november 2014
Werken aan de relatie...
Het is maandag 3-11 en de herfst heeft vannacht intrede gedaan. Wat een storm! Vandaag is het DE dag waarop Ernesto naar de tandarts moet.
En ik moet gewoon om half 8 de deur uit om om 08:15 fris en fruitig voor 2 vmbo te staan. Geen gelegenheid om te piekeren en/of thuis te blijven voor zoonlief. Dus... Geholpen door get werk, loslaten!
Als het 08:50 uur is, schiet het me weer te binnen en deel ik met deze vmbo-ers dat mijn zoon van 26 bang is voor de tandarts, en ik hem vorige keer heb moeten 'vangen' om naar tandarts te gaan.
De hectische dag leidt goed af. Als ik naar huis fiets, door de zeikregen, echt nat tot op het bot, vraag ik me af hoe ik hem aan zal treffen.
Maar de vogel is gevlogen als ik thuiskom.
Ik ga aan mijn werk.
Als hij kater binnenkomt, is hij in een rustige mood. Aanspreekbaar. Hij moet een afspraak maken bij de kaakchirurg. Twee verstandskiezen moeten eruit.
De rest van de middag verloopt zo lekker, dat ik een telefoontje van Michel laat schieten. Met zijn 3-en bestellen we patat. Eten we op de bank. Liggen we op de bank onder onze 'tvdekentjes' en kletsen we over koetjes en kalfjes en de wereldpolitiek en bet nut van het volgen van een ehbo-cursus.
Natuurlijk komt de verslaving wel zijdelings nog even voorbij. Als oplossing voor 'in de kast op het balkon blowen' is de allerallerbeste oplossing: stoppen met blowen!
Hij kan er zelfs vandaag, als een bier met kiespijn, om lachen.
Mijn nakijkwerk laat ik even liggen. Met zijn 3-en op dit moment samen CSI kijken, is verbinden. Magdalena wil gemasseerd worden en Ernesto valt als een oude lul op de bank in slaap. Na vandaag ziek ik wederom het moment voor het gesprek. Ik denk dat hij wel weet dat hij moet stoppen met blowen, maar dat hij niet weet HOE.
Ik neem me voor om goed af te stemmen met hem. Het gesprek beginnen als hij op 'groen' staat, zoals J van Craft zegt.
De boer met kiespijn ligt te slapen, Magdalena kijkt tv en is bezig op haar mobiel. En ik? Ik kijk met een half oog tv, schrijf mijn verhaal, en bovenal, geniet van het moment!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten