Moeder zijn. Vechten voor mijn kinderen. Leven. Werken. De oorlog verklaren aan drugs en mijn kinderen willen beschermen in deze gekke wereld, La Vida Loca.
donderdag 6 november 2014
Crisis
Op zijn Haags gezegd lijkt de pleuris uitgebroken.
Thuisgekomen na een dag hard werken, een les die totaal niet liep op school, waarbij ik voor mijn gevoel de leiding niet had, de tranen me bijna in de ogen schoten, stond de vaat nog steeds op het aanrecht. Eergister had Ernesto die zullen doen. Maar meneer is nu weer aan het werk, en gebruikt het huis, de woonkamer, de badkamer als zijn 'hotel'. (Of hoe kun je het noemen?)
Nu is Magdalena thuis, sjaggerijnig omdat haar scriptie niet goed gekeurd is en zij gister te horen heeft gekregen van een goede vriend die veel srciptie's nakijkt, dat hij haar scriptie en 7 waard vindt..... En werk zoeken valt haar ook gigantisch tegen. Want, overal is een diploma voor nodig. Al haar vrienden hebben inmiddels werk, en de hele dag in je bed liggen maakt je niet vrolijker. Daarbij, above all, doet de kou haar intrede. Als ik haar een appje stuur met de vraag of ze de boodschappen voor het eten wil doen, ontvang ik terug: "Maar het is zo koud!"
Als ik dus moe thuiskom, vind ik de vaat nog op het aanrecht en de boodschappen die gedaan zijn: een pot doperwten met peentjes, en twee schnitsels. Aardappeltjes liggen nog in de koelkast. Gatver!!!!!!!!!!! Ja, ik had gevraagd om groenten en vlees, maar dit is bagger!!!!
Ernesto reageert niet op berichtjes met de vraag of hij mee-eet. Ik ben hier, maar ik zou hier liever niet zijn.
Als ik Magdalena aanspreek op het feit dat ik het niet aardig vind dat ze voor mij niet even afwast, loopt ze weg, ipv te antwoorden. Ik doe de afwas.
Madame komt terug de keuken in en moppert op broerlief. En voor we het weten, staan we beiden te huilen. Zij is BOOS en is het zat 'alles wordt voor Ernesto opgelost en hij doet zelf geen reet.' 'Alles laat hij achter zich aan slingeren.' 'Nooit ruimt hij wat op.'
Ze heeft zeker gelijk. Ernesto maakt misbruik van onze liefde en blijkbaar ben ik niet d eenige die er (bijna) niet meer tegen kan. Volgens haar doet het Ernesto niks als ik boos wordt, hij rookt en blowt door, blijft slapen in de woonkamer.....en betaald niks terug. We zijn niet wijs volgens haar...
Ik kan niet naar het programma van Jimmy Geduld kijken op tv. Ik vind dat (te) zwaar. Daar krijg ik het idee dat je als ouder toch de juiste vraag moet stellen en/of de juiste druk moet uitoefenen. Niet op moet geven.
Als Magdalena weggaat, naar de korfbal, ga ik ff zitten op de bank om bij te komen. Dit weekend moet het er maar van komen. Het gesprek met Ernesto. Of je gaat je aanpassen aan mijn regels, of je zoekt je eigen huis. Het overtreden van de regels/afspraken betekent een maand de tijd om een huis te zoeken en eruit.
Wauw...ik heb even tijd nodig om dit te laten bezinken........ AU!!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten