Mexicoooooooo!!!

De laatste schoolweken zijn vreselijk druk. Ik loop achter mezelf aan. Ik krijg per dag niet af wat ik per dag af wil hebben. Dus, elke dag wat meer achter.
Laatst zat ik twee uur bij de directeur om het over mijn werkzaamheden te hebben. Twee uur. En niet 1 vraag hoe het met mijn zoon, mijn dochter, mijn moeder of mezelf ging. Hoe bizar. Ik kan daar met mijn pet niet bij. 
Dan voel je je niet gehoord. Je voelt je niet erkend. Je voelt je een zakelijk instrument.

Zoonlief en ik hebben twee weken geleden een gesprek gehad. Dat zou na twee weken weer besproken worden. Maar we zijn er nog niet aan toegekomen. Slecht. Schande. Balen. Maar hij was aan het werk, afgelopen dinsdag. Dat was wel een goede reden.
Vandaag een sollicitatie in Rotterdam. Een recruiter. Altijd een beetje vaag.
Morgen hoor ik het verhaal. Als Ernesto geen zin heeft om iets te vertellen, dan krijg je het er ook niet uit!

Dochterlief heeft een reis geboekt. Ze gaat een maand naar Mexico!!!!!!!!!! Waanzinnig!! Dit had ik nooit verwacht. Ze gaat naar de zus van Samuel, Tania. We hebben Samuel en Tania ontmoet, toen we samen naar New York gingen, toen Magdalena geslaagd was voor de havo.
Samuel en Tania zijn 'neef en nicht'. Mmmmm ze hebben dezelfde achternaam, maar dat is het.

Ik hoor steeds vaker dat mensen vinden dat ik er zo goed en relaxed uitzie. 
Ik ben doodmoe en laat wat meer over me heen komen…. Bizar. Het staat zeker goed!