Nog ruim een week werken en dan vakantie. Dit jaar nog niks geboekt. Dat overkomt mij nooit!!!
Maar nu wel.
Michel vertelde gister dat hij vrij genomen heeft.
Het voelt dubbel. Ja, enerzijds ben ik doodmoe, en is op vakantie gaan zalig. Magdalena heeft ook haar plan getrokken, dus gevoelsmatig laat ik haar niet met de shit zitten. Anderzijds, wellicht klinkt het overdreven, laat ik Ernesto met een bloedend hart achter.
Ik weet inmiddels dat ik de kwaliteit van mijn leven niet moet laten bederven door zijn situatie……maar dat valt me wel heel zwaar.
Wellicht….als ik straks ergens elders rondloop….kan ik genieten….maar ik denk dat het heel moeilijk wordt. En ik een hoofd vol zorgen heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten