Cadiz

Oudste stad van West-Europa

De fascinerende havenstad Cádiz is de oudste bewoonde stad van West-Europa. De stad is in 1100 v.Chr. door de Feniciërs gesticht en kent een veelbewogen geschiedenis. In de 18e eeuw vierde Cádiz zijn hoogtijdagen. De stad was het centrum van de Spaanse handel met de Nieuwe Wereld en groeide uit tot de rijkste en meest kosmopolitische stad van Spanje. Vandaag de dag is deze bloeiperiode nog goed zichtbaar in de oude binnenstad van Cádiz.

Op vakantie naar Cádiz? Bekijk de beste en leukste hotels in Cádiz

Oude binnenstad omgeven door water

Cádiz is beroemd om zijn mooie ligging. De stad ligt op een klein schiereiland dat zich uitstrekt in de baai van Cádiz en door een brug met het vasteland is verbonden. De sfeervolle oude binnenstad op het puntje van het schiereiland is bijna volledig omgeven door water. Je kunt hier heerlijk ronddwalen tussen prachtige historische gebouwen in een doolhof van smalle straatjes die steeds uitkomen op gezellige plazas. Echt verdwalen is onmogelijk, want de mooie zeepromenade met zijn fraaie tuinen en parken is nooit ver weg.

Cádiz: De stad die glimlacht

De grootste attractie van Cádiz is misschien wel de inmiddels legendarische opgewektheid van de Gaditanos, de inwoners van de stad. Gaditanos zijn vrolijk en tevreden, simpelweg omdat elke dag een nieuwe dag is, en genieten ten volle van het leven. Cádiz is la ciudad que sonríe, de stad die glimlacht, en dat ervaar je overal in de oude binnenstad. Bijvoorbeeld op Plaza de Mina, waar mensen elkaar begroeten met kussen en omhelzingen en spontaan flamenco beginnen te zingen. Of op de boulevard Duque de Nájera, waar jong en oud 's avonds geniet van de koele zeebries en de mooie zonsondergang.

Havana en James Bond

Cádiz wordt ook wel Habanita (Klein Havana) genoemd vanwege de historische relatie en gelijkenis met de Cubaanse hoofdstad. In de Spaanse koloniale tijd bestond er een belangrijke zeeverbinding tussen de twee havensteden en als gevolg daarvan lijken Cádiz en Havana veel op elkaar. Zoveel zelfs dat Cádiz ongemerkt stand-in was voor Havana in de Bondfilm Die Another Day. De beroemde scène waarin Halle Berry in haar oranje bikini uit de zee komt en met Pierce Brosnan een mojitodrinkt, is opgenomen aan het La Caleta strand van Cádiz.

Dag 3: in de trein naar Cadiz

We verlaten ons waanzinnig gave appartement met jacuzzi en zwembad op het dakterras (nooit in geweest, maar ja, leuk dat het er is) en gaan op pad naar het voor ons beiden nog onbekende Cadiz. 

We dachten dat het leuk zou zijn om met de bus te gaan, maar de zeer vriendelijke en allercharmantste Carmen, receptioniste, vertelt ons dat alle Spanjaarden met de trein gaan, omdat die frequenter vertrekt. Braaf als ik zijn, volgen wij haar advies op. Lopen naar bus 32 en rijden met de bus naar het treinstation. Met dank aan Michel, die zo alert was dat hij bij de halte van het treinstation zei: ‘moeten we er hier niet uit?’ 

De trein in Spanje is echt ‘een ding’. Perfecte hal, winkeltjes, een eigen plek in de trein. We besluiten een heen en terugtocht te kopen,maat houdt in dat we nu al besluiten om de trein terug te nemen van 09:40 uur as vrijdag. Dan hebben we nog tijd genoeg om een dag in Sevilla door te brengen.

Enfin, het is nu pas maandag, onze 3e dag en ik heb het gevoel al tijden weg te zijn. We hebben al zo ontzettend veel gedaan en gezien.

Het leven in Spanje is als ‘thuiskomen’. Het klinkt misschien bizar, maar ik vind het zalig en zou hier echt goed kunnen leven.

De Spaanse taal klinkt als muziek in mijn oren. 

Gister maakten we bij het ontbijt een plan voor de dag. We zouden naar el palacio en naar de kathedraal. Echter, we waren nog maar net op pad, toen we aangesproken werden door de dames van de HOP ON HOP OFF bus. Voor 18€ de hele stad door en op en afstappen waar je wilt. Na enig overleg besluiten we dit te doen. 

Het is zalig op het dak van de bus. Het is een benauwde dag. De wind door je haren, genietend van het uitzicht. Sevilla is echt een plaats waar je naar toe moet. Op het laatste moment besluiten we bij de stop PLAZA ESPANA eruit te gaan.

Jaaaaaaaaaaaaaren geleden ben ik hier al eens geweest, met mijn toenmalige vriendje A, maar ik was het even kwijt, totdat ik het plein oploop en al die herinneringen weer terugkomen. Toen heb ik ook veel foto’s gemaakt. Ik doe het nu weer, met een heel ander gevoel. Ha! Ik zie een schilder en vraag hem of het goed is dat ik foto’s van hem maak. Hij vindt het goed. Ik denk dat ik ontzettend mooie foto’s van hem gemaakt heb, maar ja, dat weet ik pas op het moment dat ik de foto’s op mijn pc zie. 

We poseren en maken foto’s van elkaar. In het park eromheen zien we dat er veel foto’s gemaakt worden van kinderen in sjieke opgedirkte kleding. Dit zijn foto’s voor de eerste communie. Dit zien we in Nederland totaal niet. 

We stappen nog 2x uit, maar die plekken zijn niet zo heel goed gekozen, of wij vindén het net niet. Overigens dien ik erbij te vermelden dat het zondag is. Een dag waarop het lijkt alsof de stad slaapt. Na een paar feestdagen achter elkaar, lijkt het of de hele goegemeente zijn (of haar?) roes uitslaapt. 

We lopen wat af. S middags gaan we even tussendoor naar het appartement, we plakken helemaal van de benauwde dag. Ook hebben we net pleisters gekocht voor die waanzinnige blaren onder mijn voeten. Die plakt Michel even op, na de douchebeurt. 

Daarna gaan we weer op pad naar EL PARASOL en lopen daar wat rond. We gaan ergens zitten op een terrasje en ontmoeten een moeder en dochter die die dag een fietstocht gemaakt hebben. Wij stonden ’s ochtends ook op het punt die tocht te doen, maar we bedachten dat om 09:58 uur,terwijl de toer startte om 10:00 uur, dat lukte dus niet meer. 

Lekker uit eten geweest en ’s avonds echt met de iPad op schoot, omdat ik de verbinding naar Cadiz wilde opzoeken, in slaap gevallen.

Met Magdalena heb ik via de sms contact gehad. In het vliegtuig las ik in de Cosmo een advertentie, je kunt een abonnement nemen en dan krijg je er een ongelooflijk coole fiets bij cadeau, precies in de kleur van haar horloge. Ik vroeg of ze dat leuk was....ze reageerde heel enthousiast....dus als ik terugkom ga ik dat in orde maken. Ze rijdt al jaren op een oude fiets. Die kan ze ook overal neerpleuren, op zijn Haags gezegd, die ooit ‘van de vrachtwagen gevallen was’, rood was, maar die wij zelf in no-time blauw hadden gespoten. 

Wel moet ze dan zelf een heel goed slot aanschaffen.

Ben bijna jaloers op die fiets, want hij si echt onwijs gaaf. 

Ik weet niet hoe het met Ernesto gaat, hij stuurde me wel een verzoek, of ik alsjeblieft 2 pakken kaartspellen A 0,80€ mee kan nemen, want die kan hij niet vinden in Nederland. Dat is een leuk cadeautje en daar ga ik naar op zoek in Cadiz. 

Terwijl we nu naar Cadiz rijden, in een keurige trein, met vaste plaatsen....mooie stoelen, een tafeltje en zelfs een houder voor je flesje drinken, gaat de zon weer schijnen. Een beetje zwakjes nog, maar de temperatuur is goed. Vanaf morgen zijn het weer stralende dagen. 

Ik heb een goed gevoel over de beslissing WEL op reis te zijn gegaan....al weet ik niet hoe Magdalena het echt ervaart. Zij zei mij dat ik moest gaan, maar hoe ze het daadwerkelijk ervaart, weet ik niet. Ik heb allerlei briefjes achtergelaten, met positief vertrouwen, dat haar hoofdpijn wel weggaat....en dat alles goedkomt. Ooit heb ik een artikel gelezen waarin mensen aangaven op de vraag: ‘hoe heb je het volgehouden?’, dat ze aangaven dat de opmerkingen van anderen dat het echt goed zou komen, zorgden voor vertrouwen.... Ik hoop dat dit ook voor haar geldt.

En baat het niet, het schaadt ook niet. 

Wordt vervolgd.