OMG

"Beste Michel,

Full Sise deurwaarder belde me op om Ernesto te dagvaarden !!
Ik veb het erg lang kunnen rekken !!
Ook omdat hij geen vast woonadres had !!
Of stond ingeschreven ,
Echter nu 2 jaar verder
Gaan we toch verder misschien lukt het jouw nog om een regeling te maken !
Sorry dat ik jouw er nee lastig val
Ps Ernesto weet nog nergens van
Gr J.
Ps
Stuur je nr van dhr S. echter probeer hem erbuiten te laten kost Ernesto veel geld !!
Ik weet ook op moment bedrag niet !!
Maar geloof dat het flink oploopt !!!!" 


Bovenstaand bericht krijg ik binnen op mijn mobiel, van Michel. Geen persoonlijke noot, geen opmerking. Ik vraag "is dit alles?" Hij schrijft 'Wat bedoel je?'

Ik schrik van zo'n bericht. In de laatste opsomming van de schulden heb ik geen bedrag staan voor die huurachterstand van Ernesto. Misschien heel naief, maar ik had al heel lang niks meer gehoord.
Dit bevestigt dat Ernesto het allerbeste zijn stoute schoenen kan aandoen en stappen kan en moet zetten naar de schuldsanering.
In het verleden heeft Michel, op mijn verzoek, contact opgenomen met J., voormalig baas van het werk, en tevens huiseigenaar van Ernesto. Het was niet meer mogelijk dat die twee samen contact hadden, beiden voelden ze zich 'niet gehoord' door de ander.
Ik trek de conclusie (auwwwwww, mag eigenlijk niet, een aanname doen) dat Michel geen zin heeft om te bellen en/of zich erme ete bemoeien, want anders had hij er wel iets bij geschreven.....

"Met mijn vraag of dit alles is, bedoel ik of dit alles is in de communicatie?

Je weet hoe eea mij raakt en je stuurt t 'sec' door. Zonder vraag wat je zou kunnen doen, of ik dat zou willen.
Ik snap dat  je het druk hebt.....En aan het werk bent, maar ik had een persoonlijke opmerking en/of een aanbod die man te bellen, wel heel erg op prijs gesteld.

Hoeft nu niet meer, ik doe het zelf wel."



Of ik ga bellen, is nog maar de vraag. Ik wil het volgens het boekje doen. De map geven aan Ernesto. De boodschap van J. en bespreken wat hij wil gaan doen, de mogelijkheden op tafel leggen....vluchten naar het buitenland, of de problemen aanpakken? En dan vargen hoe ik hem daarbij kan helpen.

Het bedenken van dit stappenplan, zorgt ervoor dat ik al meer 'actiegevoel' krijg. Ofwel......het is raar en moeilijk om in woorden uit te leggen.
Enerzijds is het 'makkelijk', ik KAN al die schulden samen simpelweg niet betalen en ik WEET dat hij daar niks van leert EN ik VOEL dat ik mijn zuurverdiende geld, bij elkaar gesprokkeld door keihard te werken, NIET! aan zijn schuldeisers wil afgeven. Nu niet, nooit niet!

Nee, ik ga zometeen naar Ikea.... een leuke lamp kopen voor de nieuwe woonkamer van Magdalena en kijken voor een nieuw tv meubel voor de woonkamer.......

Voor vanavond staat er iets extra's op mijn agenda: hoe en waar zit de schuldsanering? NIET om het op te lossen, maar wel om een gesprekspartner te kunnen zijn.....

O, er komt een bericht binnen van Michel....

"Je hoeft niets zelf te doen. Samen denken hoe hier mee om te gaan. Geena ctie ondernemen, zal de zaak geen goed doen. Xx" 

Ik snap even niet wat hij bedoelt met 'geen actie ondernemen, zal d ezaak geen goed doen', moet ik nu juist wel of juist geen actie ondernemen volgens hem?
Maakt voor nu even niet uit. Ik wil het eerst neerleggen bij Ernesto.

Het lijtk erop dat Michel even nagedacht heeft in de tussentijd en dat ervaar ik wel als positief......

Nu naar IKEA!!!!