Eerste jaar: werken aan jezelf

Ik ga onderduiken. Een jaar aan mezelf werken. Een schooljaar lang.
Dit is wel een 'DING'.
Een gedicht moeten schrijven met de titel 'brief aan mijn wortels'.
Fenomenaal.

Ideeën.
Uitdagingen.
Intensiviteit.
Ontmoetingen op diepe lagen.

Een vrouw in mijn allergie.

Bijzondere 'jongens'.
Een heel bijzondere intervisie.

Daarnaast of daarbij het gewone leven: Ernesto, die samenwoont nu met meneer X, maar echt zijn eigen ruimte nodig heeft voor zijn gedachten. Zijn leven.
Magdalena, die as maandag begint bij een nieuwe werkgever, die nog niet goed in haar vel zit.

Ik duik dit jaar onder. Soms zal ik boven water komen met woorden, maar de meeste woorden zal ik onder water schrijven, in dit jaar ME!

Stiefgoed

http://www.stiefgoed.nl/stiefvader-in-het-licht/

Vroeg in bed

zalig.
Bijzonder.
Om 22:00 uur in bed. Nooit gedacht dat ik dat zo lekker zou vinden.
Ik vind het zalig.
Liggend in bed.
Lezen.
Denken.

Tv kijken.

We schrijven geschiedenis.
Vluchtelingen stromen Europa binnen.
Is het waar? Wat is er waar? Heeft IS 4000 jihadstrijders meegestuurd?
Doen wij, Europeanen, het fout nu? Door alle vluchtelingen te ontvangen springen zij de boot in? En soms de dood tegemoet?
Ik weet zo langzamerhand niet wat ik moet geloven.


Nog 4 nachten. Dan begint de opleiding. Ongelooflijk spannen. Op welke vragen ga ik mijn antwoorden vinden. Op welke nog reeds ongestelde vragen.
Bijzonder.

Zalig zo vroeg in bed.
Zalig mijn huisje elke keer meer opgeruimd. Ik hoop morgen een uurtje fietsen. Alleen. Dat voelt goed. Een half uur heen. Ergens. En dan weer terug....

MTB

Ja, dankzij mijn 30 jaar in het onderwijs, en na 5 jaar slapen, heb ik mijn 25 jaar onderwijsbonus ontvangen. En heb daarvoor een heel mooie MTB gekocht. En tsjonge, wat rijdt dat lekker. Fietsen zonder (een beetje) angst. Die racefiets gaat zo ongelooflijk hard! Dat ik soms uit lichte angst, wat langzamer ga dan ik zou kunnen......
Die MTB is wat zwaarder, dus je gaat automatisch wat langzamer. Ander punt: je kunt ook gewoon met je gewone kleding. De pedalen zijn voor gewone shoes EN MTB-shoes.
Top, vandaag naar Zoetermeer gefietst in mijn eentje en wat is het eigenlijk zalig om alleen te fietsen. Je gedachten de vrije loop laten. Plannen maken. Je iets afvragen. Niemand die je stoort. Door wijken waar je normaal niet komt. De Goeveneurlaan. Een totaal andere buurt. Drukte op de zondag. Veel Turken die naar de winkel gaan. Een totaal andere sfeer dan in mijn wijk. En toch 1 stad. Vind het altijd raar. Merkwaardig. Hoe je in 1 stad samen kunt wonen en leven, maar in totaal andere sferen.

Dochterlief fluctueert weer met haar buien. Ik vind het heel lastig. Heel moeilijk. Waar doe je goed aan? Ik geef niet op. Maar het kost veel energie. Op zaterdag lijkt alles koek en ei. Een lach op het sportveld. Uit met vriendinnen.
Zondag gaan de gordijnen niet open. In bed. Donker.
Gelukkig vraagt een vriend of ze daar komt eten. En doet ze dat.
Ik ga dus alleen naar Zoetermeer ipv met zijn 2-en. En besluit dus om naar Zoetermeer te fietsen.

Deze week werkt ze nog bij haar startersbeursbaan. Daarna is ze 2 weken vrij. Ik hoop maar dat dat niet twee weken in een donkere kamer wordt.
Lastig.
Mijn observaties kloppen, over Magdalena. Dat is bevestigd. Enerzijds fijn dat ik goed kan observeren, maar anderzijds, had ik liever gehad dat ik het mis had, nu.

Ik vind het zenuwslopend. Lastig. Zwaar.
Ernesto en Magdalena. Beiden zo verschillend, staan zo anders in het leven. Beiden met hun eigen gevechten. Gevoeligheden. Beiden zo mooi en met en in zoveel liefde op de wereld gezet.
Ze willen geen hulp. Zou ik ook niet gewild hebben, toen ik begin 20 was.
Maar het is zo zonde van die kostbare mooie jaren. Voor je het weet, ben je 51 en zou je willen dat je de klok kon terugdraaien om eea anders te doen.


Het is en wordt al weer vroeg donker. De herfst treedt in. Donkere, lange dagen.
Als je al sjaggerijnig bent, dan word dat alleen maar heftiger.
We gaan het zien. En beleven.

Aanstaande vrijdag en zaterdag zijn de startdagen van de opleiding. Zooooooooooooooo spannend!!!!!!!

Een nieuwe baan!

Onbeschrijvelijk is het gevoel als ik een sms van dochterlief ontvang, jubelend, de tranen schieten in mijn ogen van blijdschap dit keer:

"Aangenomen voor 32 uur, een 3 maandencontract, hij zegt erna wordt het wel meer en in het begin is het sowieso fulltime."

Dit gaat over een baan in een kledingzaak. Niet een hoogstandje, met haar opleiding, maar wel een nieuwe uitdaging, want waar ze nu zit, wordt ze gek van de vrouw waarmee ze moet werken. Dit zegt trouwens ook vooral veel over Magdalena.
Ze zit echt nog steeds niet lekker in haar vel, dat bleek vorige week ook wel toen we samen bij vriendin G waren. Ze vindt werken maar 'raar', waarom moet dat en niks vindt ze leuk.

Na die avond heb ik haar donderdag eenn opleiding gestuurd voor kindercoach, en nadat ze 's avonds met kennis G hierover gesproken had, was ze heel erg (op haar manier) enthousiast.
Dat wordt wel een jaar lang heel zuinig leven, want de opleiding is best prijzig, maar het lijkt me van heel groot belang voor haar mentale gezondheid. En dat wil ik haar graag geven. Sowieso om weer wat te leren, nieuwe mensen, en de inhoud van de opleiding zal ook 'iets' met haar doen....
Hoop dat dit haar helpt. Linksom, of rechtsom. Ik kan niet veel voor haar doen, maar dit is eigenlijk al heel veel, al voelt het niet zo. Ik zou liever met een toverstokje haar aanraken en 'hoepla, ze zit weer goed in haar vel', maar helaas pindakaas, zo werkt het niet....

Zaterdag mochten we weer naar Tilburg, om te praten met onze relatiecoach. Wederom een heel goede sessie. Heftig. Confronterend. Maar zeker wel goed.
En eigenljk heb ik, misschien wel voor het eerst, ff geen zin om dit hele verhaal op te schrijven.
Zo bezig met school en vooral ook thuis het huis op te ruimen...opruimen is altijd goed. Helaas zit ik nu in een vreselijke puinhoop, maar ik wil alles in orde hebben, voordat ik op 11-09 start met de driejarige opleiidng. Onze coach, die 'm zelf ook gedaan heeft, gaf aan dat het echt wel heel zwaar is. Dat Michel en ik goed moeten bespreken hoe we hiermee omgaan. Wat deel ik met hem? Dat veel partners in haar groep 'bang' waren om hun partner (de deelnemer) kwijt te raken, omdat het contact onderling heel intensief is. Omdat je heel diep gaat.
Ik zal mijn zakdoekjes meenemen...en ben errrrug benieuwd!

Huiswerkopdracht waar Michel aan moet werken =samen. Opdracht voor mij is, dat ik moet zeggen wat mijn behoefte/verlangen is.

We gaan het zien! Huis in puin = eerst ruimen en dus helaas weer geen naailes!

Ik mag!!!!!!!

Vandaag een heeeeeeeel mooi bericht gekregen! Ik mag de opleiding starten!

Zin in #blij #superblij!!!!!

Lieve schat,

Komt helemaal goed. Zaterdagochtend vanuit mijn huis naar de opleiding is prima, zorg ik voor een heerlijk ontbijtje voor je, zodat je de dag goed aan kan.

Ben hel erg blij voor je, je hebt ontzettend je best er voor gedaan.

Bel je straks. Deze avond per mail en telefoon drukker met klanten dan overdag.

LY2 XXXX

Weegschaal, joepie!

De weg terug in eindelijk op de goede weg!
Vanochtend zag ik een 73,6 kilo.
De 72 komt in zicht!!!!!!