O wat houd ik van hem!

Ik blijf het zeggen: de beste gesprekken heb ik met mijn zoon.... In de auto!

Een bizar weekend! Vol met werk, korfbal eten, nog niet op gewicht, een zeer speciale avond met de kinderen en een grote, zeer grote ontploffing met vriendlief!

Mijn vriend Michel, is zeer gesloten. Zoals een vorige coach vertelde, Michel is vroeger emotioneel verwaarloosd. Hij heeft toen een manier van overleven ontwikkeld zonder zich emotioneel te binden. Met allerlei vluchtargumenyen. Ik ben al 5x bij hem weggegaan en zijn stilzwijgen, het vooral niet delen van zijn gevoelens, is dan altijd een van mijn overwegingen geweest. Ook nu loop ik daar weer keihard tegenaan. En eigenlijk heb ik totaal geen energie meer om hier nog in te steken.
Volgende week staat 'Stiefgoed' op ons programma en ik denk dat dit onderwerp dan vanzelf op de agenda komt te staan.
Maar goed, vanochtend liep hij weg, naar de sportschool en liet mij 'achter', zonder verdere uitleg te geven.
Ik ben toen niet blijven wachten. Nee, ik heb mijn spullen gepakt en ben naar huis gereden. Hier gaan werken.
Daarna een goed telefonisch gesprek gehad. Ik geloof dat hij nu, eindelijk beseft dat een relatie op deze manier, geen zin heeft. Dan kunnen we er beter mee stoppen!


Ernesto kwam ook eten. Magdalena lag nog in haar bed, toen hij rond zes uur kwam.
Ze stond op en douchte zich.
Ik had lekker gekookt, vonden zij, en op de terugweg naar zijn huis ontstond een bijzonder gesprek. Dat vertel ik morgen, want ik val bijna in slaap....

Het Casino

Vreselijk om te moeten zeggen: mijn vriend houdt ervan om te gokken in het casino. Hij weet wel precies hoe hij moet spelen zonder verslaafd te worden. Hij neemt 150€ mee, speelt en stopt bij 0, of neemt de winst mee naar huis.

En ik? Ik vecht hier altijd tegen de slaap. Hoe dat komt? Ik weet t niet!
Het is wel een inspirerende schrijfomgeving!
Je ziet hier de raarste mensen! Als je hier lang genoeg zit, zie je veel patronen bij mensen. Mooi om te zien!

Ik heb de hik. Al 10 minuten lang!!!!

De deurwaarder

Magdalena steekt haar sleutel in het slot. Ik hoor t, ze roept 'mam iemand voor Ernesto'.
Ik weet niet waarom, maar ik vraag gelijk: 'het is toch geen deurwaarder?'

'Jawel' .
Dat is het dan. Mijn hart bonkt in mijn keel. Maar als ik naar deur loop, zie ik een jonge vrouw, in slordige smoezige kleding. Altijd gedacht dat deurwaarders mannen keurig in het pak zouden zijn.
Vroeg of laat zou dig gebeuren. Inmiddels heb ik al de zoveelste stapel enveloppen in huis. Het interesseert hem blijkbaar niet, want hij komt t niet halen en maakt ook geen aanstalten het te komen halen en/of naar de schuldsanering te gaan.

De vrouw vraagt of ik weet waar Ernesto nu woont. Ik stel de wedervraag of ik eerlijk antwoord moet geven. Zij zegt netjes dat dat niet hoeft.
Dus ik zeg dat ik zijn adres niet weet. Ze zegt vriendelijk gedag en gaat weg.
Dat was t dan.

Ik bel Ernesto en zeg hem dat er bezoek voor hem was.
'O, dat klinkt niet goed', zegt hij gelijk.

Hij is aan t werk. Hij helpt neef J met zijn Kringloopwinkel.
Levert geen cent op, maar dat lijkt hem niet uit te maken.

Hij is bezig, maakt websites,
En is tegenwoordig eigenlijk altijd heel aardig aan de telefoon. Maar daar winnen we de oorlog nog niet mee.

Geluk is

Geluk is.....


Je dochter zien korfballen en haar fanatisme zien!
Samen naar een concert gaan (met nog twee vrouwen), achter haar staan, haar stiekem observeren en zien dat ze staat te genieten!
Gesprekken in de auto die ertoe doen!

Het was een gelukkige zaterdag.

Ook nog een mooie tip gekregen, we moeten Q10 en B100 vitaminen aanschaffen.
Goed voor Magdalena.
Vandaag gelijk kopen!

Nu t bed uit. Douchen. Brood halen. Vitaminen kopen.
Met vriendin N lunchen in Piet Heinstraat. Daarna borrelen met vriendin A in stad. Daarna en daarvoor werken voor school.

Krachtige groet,
Karin Kracht 😃

Ik hoop het!

Vandaag een klein berichtje. Ik heb zoveel werk te doen dit lange weekend, maar tegelijk zoveel sociale afspraken (die ik niet wil missen) dat ik al ruim achterloop op mijn schema (maak ik altijd, geeft me houvast in het leven!).
Met op de achtergrond zalige muziek van Ana Belen en Victor Manuel, mijn rommelhokje in de achterkamer is 'van mij'. Een verder lege, opgeruimde woonkamer, nu alleen nog beginnen en dat terwijl ik ook twee mailtjes wil beantwoorden en schrijven altijd mijn voorkeur heeft...).

Eerst het goede nieuws: gister de dag met dochterlief doorgebracht. Samen naar Bergen. We zouden naar Amsterdam, maar hier had ze geen zin in, leek haar te druk. Bergen is een van mijn favoriete plaatsen. Zalig! Veel leuke kleidingwinkels (alleen voor Magdalena kleding gekocht, ik mag nog steeds niet, maar wel een ring voor mezelf).
Zalig geluncht met een zeer grote salade.

Er zijn wat grammen en onsjes af en fuck, wat geeft dit een goed gevoel! Nu staat de teller op 75,5 kg. En wat ben ik hier blij mee en hoe bizar dat ik hier blij mee ben. Maar na 76,3 van de vorige week, weet ik dat ik het weer 'onder controle' krijg. Gefietst op donderdag. Minder koolhydraten. Iets kunnen laten staan. Het komt weer terug! Hihaaaaaaaaa!!!!!

Ernesto: ik hoor niks. Zie alleen maar brieven binnenkomen. Ik maak een foto van de enveloppe en leg 'm netjes op een stapeltje. Het is lastig. Blijft lastig!!!!

Het lijkt alsof het iets beter gaat met Magdalena. Ze blijft in ieder geval druk met haar vriendinnen. Heel belangrijk. Hoofdpijn lijkt iets minder? Ik hoop het!


Vanavond concert van Racoon!!! LEKKAH!!!!!!

At home

Weer safe thuis. Altijd weer mooi hoe mensen, onbekenden, samen een opgelucht applaus geven als de piloten een toestel weer goed aan de grond zetten. Zeker na het laatste jaar.
Opgelucht haalde ook ik adem.
Mijn taak zit er nog niet op. Het was goed geweest, een weekje weg. Ik had redelijk afstand kunnen nemen. Natuurlijk wel zorgen gemaakt om Magdalena, Nona overleden, dus ook veel aan haar/vroeger gedacht, Ernesto die me belde.... Maar toch heb ik afstand kunnen nemen en geestelijk uit kunnen rusten.

Ik kom thuis en vind t huis redelijk terug. Dochterlief had niet gezogen maar het was ook geen 'teringbende'.

Stapels enveloppen voor Ernesto leg ik opzij. Die zal ik met Hemelvaart openen.

Ik slaap ontzettend slecht. Ik ben nerveus. Alle zorgen komen weer op me af.

Zondag Moederdag. Een ongelooflijk mooi cadeau! Prachthorloge. Mijn moeder aanwezig. Michel. magdalena.
Ernesto schittert weer door afwezigheid. Net als met Mijn moeders verjaardag, schittert Ernesto door sfwezigheid.
Jammer. We vieren t gewoon met een gezellige lunch.

Mijn ogen vallen dicht. Wordt verzorgd.

Met Magdalena naar de stad. Zij achterop de fiets!!!! Gezellig!!

Gelukkig

Toen ik vanochtend wakker werd, besefte ik dat ik, weer, gedroomd had over Magdalena. Gelijk voel ik dan mijn bezorgdheid weer. Ik ga ermee naar bed en sta ermee op.

Vandaag, tegen mijn bezorgdheid in, maar oprecht denk ik dat t beter voor haar is, geen berichten in de ochtend gestuurd met de vraag hoe gaat t? Lukt t om naar werk te gaan?

Pas tegen twee uur een berichtje gestuurd, en ze gaf antwoord dat ze aan het werk was. GODDANK! 

Toen kon ik ook weer ontspannen. 

Zalige dag met strand en aan het zwembad liggen. Een bruin (lees: rood) laagje erop!