Geraakt

Geraakt

Vrijdagmiddag, een gesprek met mijn vriendin A in de allerleukste kroeg van Den Haag.

Twee mannen naast ons.

Een gesprek over onderwijs, onderwijs en onderwijs tussen de heren.

Wij: school, kinderen, huizen, relaties en onszelf.

Het contact ontstond.

Hij: weduwnaar met sterke mening en focus op kwaliteit op eigen leven, dus keuze voor nieuwe relatie (nu al 20 jaar) ondanks dat een kind het er niet mee eens was/is en er daarmee geen contact meer is.

Ik: voel dagelijks het zwaard van Damocles op mijn schouders als het gaat om mijn verantwoordelijkheid wat betreft het geluk/mijn kinderen. 

Is dit het verschil tussen een man en een vrouw?
Misschien is het beter voor Ernesto als ik hem op straat zet. Maar ik kijk in zijn ogen en verlies mijn verstand. Zink wel in zijn angst en paniek. Verlies mezelf en verlies soms ook de kwaliteit van mijn eigen keuzes.
Hij, man, maakt een duidelijke keuze voor zichzelf: kiest zijn vriendin en 'jammer dan' voor zijn dochter.

Het raakt mij.
Ben 24 een beetje van de leg.

Op de planning staat het gesprek met Ernesto. Gauw nog mijn huiswerk doornemen van de Jellinek. Begrip tonen en elkaar halverwege komen. Zijn perceptie is zijn werkelijkheid.

Ben benieuwd hoe het gesprek zal lopen.
Als ik d ekans krijg om hem aan tafel te krijgen.

Eerst nu focus op lesvoorbereidingen! De school begint weer. Wat is reizen fijn! Ik wil terug naar vakantie. Berlijn. Niet na hoeven te denken en niet te zorgen. Behalve: welke schoenen gaan we waar kopen?