Zalig, wat een weer is het: ik voel zon, het voelt alsof het 17:00 uur is, maar het is pas 16:00 uur, ik heb net een goede presentatie gegeven aan de voltallige directie van mijn school over het begeleiden en coachen van (startende) docenten EN DAT GING GOED!!!!
Zonder zenuwen, een geintje hier, een serieus woord daar...ik lijk soms echt al een echte trainster.
Dit had ik vroeger echt helemaal nooit gedurfd!!!
De klok is afgelopen weekend verzet. Ik was al om 5 uur wakker, gisteravond zoonlief NIET warm kunnen krijgen voor een gesprek, het vervolg op laatst, maar hij heeft wel gekookt: bloemkool, rundervinkje en aardappels, traditioneel Nederlands gerecht. Wel moet ik opmerken dat de keuken na zijn kookkunsten een grote 'teringbende' is en dat Magdalena en ik beiden dan niet willen afwassen (gister hebben we die taak dan ook maar gedeeld).
Maar vandaag schijnt de zon en heb ik het gevoel dat ik door te genieten van dit uurtje, een uurtje extra leef. Een uurtje extra kwaliteit ervaar. En nog beter: alle problemen (dochterlief nu aan een baan helpen en motiveren om goed haar scriptie te verbeteren) (Ernesto met zijn verslaving en ontkenning) lijken oplosbaar!!!!
Met goed humeur doe ik het slot in de deur. En het eerste wat ik doe (dat doe ik meestal als eerste als ik binnenkom) is heel snel naar de wc, want ik pies bijna in mijn broek. Misschien al een 50+ probleem, of misschien moet ik altijd door mijn 'dier' zijn, per slot van rekening ben ik op dierendag jarig, maar het is zoals het is.
Nadat ik een thee heb ingeschonken en mezelf verwen met een SPELT-cracker, komt er een berichtje binnen van zoonlief:
Hoe fijn is dat!!!!!!!!!! Ik was er bang voor, dat hij nu in november weer op straat zou staan, maar hij mag blijven, tralalalalala!
Dit uur kan niet meer stuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten