Verona!

We laten het mooie superhotel achter ons en vertrekken naar Verona.

De rit is vrij kort, anderhalf uur. Geen problemen. Ik weet niet wat voor verwachtingen ik had, ik had er nog niet goed over nagedacht, besef ik, maar de stad is groot, vreselijk druk met toeristen en waanzinnig warm. Winkelen willen we niet en het is eenvoudigweg te warm om de stad te gaan bekijken. We zijn ook een dagje ouder!
Tsjaaaaa en dan zien we dat in de Arena Carlos Santana 's avonds optreedt. Man, wat gaaf!!!! Maar hoe dom van ons!!! Als we ons huiswerk hadden gedaan, hadden we dit geweten en kaartjes kunnen hebben!

We besluiten af te reizen naar ons hotel, nadat we een bijzondere lunch genoten hebben.

Ons hotel ligt op 10 km afstand. Het is aardig. Een mooi zwembad, waar we eigenlijk bijna gelijk induiken. Zalig even zwemmen. We smeren ons met factor 30 in, dus bruin worden we niet!

'S Avonds besluiten we om terug te gaan naar de Arena, Michel wil graag met de bus. Er is een mooie busverbinding, dus als we eindelijk hebben uitgevonden hoe de kluis werkt, gaan we op weg.
Bij de bushalte maken we een heel grote fout. We zien dat dit de ena laatste bus heen is, naar Verona. Het lijkt alsof er dan laat op de avond ook niks meer teruggaat. Toch stappen we in. Denkend, dit kan toch niet waar zijn?

In de bus vragen we het en het lijkt algauw dat het wel waar is. Er rijdt gewoon geen bus meer terug. We beseffen dat we die dag geen taxi's hebben zien rijden. How bizar!!!
In Verona aangekomen, zien we gelukkig wel gelijk een taxi-standplaats. Ik vraag wat een taxi kost naar Grezzana. Ongeveer 30-35€, zegt hij.
Mmmmmm Michel wilde met de bus om te kunnen drinken en de parkeergarage uit te sparen!!!!!!
We eten dan maar low budget bij de MC Donalds, we luisteren naar Carlos Santana op de trap, noem het maar de buitenring. En soms, als het gordijn opengaat, kun je op het grote scherm erachter, beelden zien.
We boffen.
Het geluid is niet zo heel denderend, maar we kunnen mooi meezingen met de hits zoals 'Maria, Maria'.....
We drinken een drankje op het terras, wat hier 6€ kost en in Riva 3,50€!!!!
En nemen een taxi terug en rekenen 30€ af, inclusief fooi.

Uitgeteld van de hitte en de drukte, val ik bijna in slaap. Er komt een berichtje van Magdalena binnen, haar afstudeerbegeidster is overleden. Hersenkanker. Na onderzoek binnen twee maanden overleden.
Magdalena geeft kort haar antwoorden.

Blijkbaar val ik me zorgenmakend om haar in slaap.... Ik droom over haar....
In de ochtend snel de vraag aan haar of ze goed geslapen heeft.
Gelukkig wel....

Vandaag gaan we Verona niet meer in...
Terug naar t Gardameer... Dagje rustig aan...watersport?
Terwijl ik dit schrijft, heeft Michel een gesprek met de vrouw des huizes....over de fietsroute.... Help, we gaan toch niet weer fietsen?? 😝😝😝

Trots!

Vandaag ging de wekker af om 07:15 uur. We lijken wel niet goed snik! Michel had wat moeite met het wakker worden, na de mooie en lange avond van gister.
Ik spring mijn bed uit, na wederom een bizarre droom. Ik droom wat af over school en collega's. Er gebeuren de meest rare dingen!!!!
Anyway anyhow, op het programma staat fietsen naar Riva en de boot vaar Limone. Ja, Limone van de Limoncello.
Eindelijk komt Michel zijn bed uit en kunnen we ontbijten. Er staat een zaligheid op tafel. Vers brood, vers fruit, omelet, yoghurt, te veel om op te noemen. We moeten er tegenaan, dus een croissant erbij mag best wel. Sinds gister heeft Michel ook een rugtas. Ook alle mountainbikers rijders hier met.
Zalig! Eindelijk kan er ook iets bij hem in de tas!
Na t ontbijt maken we de tassen klaar, poetsen de tanden (weer) en lopen naar de receptie voor de fietssleutels. Deal. Dezelfdefietsen.vol goede moed gaan we op pad.
Het is ff aanzetten. Soms zit t fietsen in je benen. Soms niet. Ik weet niet wat voor een fietsbenendag dit is. Het is nog vroeg, nog niet veel wind en ook nog niet zo heel heet. Inmiddels laat Michel mij voorop rijden en het tempo bepalen. Dat werkt beter.

Bij de VVV vragen we waar de boot aankomt. Ik sta ineens ongelooflijk na te zweten. Eigenlijk wel weer heel lekker om je lijf zo te laten werken.

We nemen de boot, zaaaaalig op het water, bezichtigen Limone. Ongelooflijk jammer dat we geen auto bij ons hebben. Zaaaaaaaalige zeep die naar Limon ruikt!!!!! Ik zou wel een koffer vol mee willen nemen. Aanbiedingen van Limoncello, maar ja die fiets he?!

Daar ik broeken/rokken te weinig meegenomen heb, ik kan 's avonds echt niet meer uit eten in een short, koop ik een spijkerbroeken tot op de knie. Dat ken!!
Mijn rugzak met camera erbij zit vol!!!!

We zonnen en badderen in het zeer koude Gardameer. We lunchen en genieten van de zalige salade en de nog lekkere brochetta!!

Daarna de boot weer terug en het is watersporttijd!!!! Wauw! Het Gardameer is tot leven gekomen! Wat een hoeveelheid surfers!!!! En zeilers!

We eten bij aankomst een ijsje (de eerste pas, verrukkelijk!!!!) en zetten de terugweg aan.
Au, dat was afzien, dat laatste stuk!! Vreselijk. Aangekomen in het hotel spuiten we de fietsen school.  Ik wil Michel natspuiten, maar hij heeft me door....
Snel de kleren uit en het zwembad in. Ik kan niet meer!!!

Musica!

Een kasteel bezoeken. Een marktkennis bekijken. Mijn god, waarbinnen al die toeristen vandaan? We lopen in Malcesine, of zoiets. Maar we zijn niet de enigen die hier lopen. Het lijkt alsof heel Duitsland, Oostenrijk hier ook loopt.
Zowel Michel als ik houden hier niet van. Tjsaaa, ik wilde wel graag, al was het maar 1x, deze vakantie naar een Italiaans marktkennis. Michel vond t niks, maar loopt braaf achter me aan.
Natuurlijk gaan we ook het kasteel op, in de hitte, om foto's te maken.
We missen de boot naar de overkant. We vinden t prima. Morgen huren we weer mountainbikes, gaan we fietsend naar Riva, pakken daar de boot, en bekijken we Limone op de fiets! Nu al zin in.


Even een momentje bij het zwembad. Keiharde muziek in de oren..... Helaas kan ik niet meezingen. Vandaag ligt het hele zwembad vol!!!! Dat kan ik die mensen niet aandoen!

Er is een muziekfestival inRiva. Vanavond treedt een Haags jongenskoor op. Benieuwd!

Genieten hier!

Ben te ver weg om me af te vragen hoe zoonlief het doet met zijn erhuizing, of dochterlief bezig is met solliciteren....
Ik weet t niet. Als ze me nodig hebben, weten ze me te vinden. Ik vind t even prima zo.
Mijn grootste zorg hier is die dikke buik in mijn bikini!!!

Waar gaan we eten en waar fietsen we heen?

Genieten dus! Eh..... Op die buik na. Misschien toch liposuctie?

Goddelijk!

Vandaag een goddelijke dag!
Vanuit Riva Del Garda teruggefietst naar Acro en in dit stadje een watertje en een brochetta genuttigd. Zaaaaaalig!
Heel veel groepen op de mountainbike. Fietst zalig. Wellicht een idee om voor volgend jaar meivakantie een groepsreis te organiseren (of laten) en een rondje Gardameer fietsen!!!!

Tjsaaaaaaaa mijn hoofd heeft nooit rust. Er valt altijd wel een leuk plan te bedenken! ☀️☀️☀️
Deze mooie dag is nog niet voorbij!

Het is pas half 6! Haha!
Nu eerst een duik nemen. Laatste jaren niet zoveel gezweet als vandaag!

Mountainbiken

Op de mountainbike langs het Gardameer. Het is een sportief orgasme. Watersport kijken. Zweten. Genieten in topvorm.
Aansluitend water drinken. Riva del Garda rondlopen en een aperol spritz drinken bij de leukste tent van Riva: nuovo restorante 900 da Lucio!

Geweldig!

Plan om volgend jaar het Gardameer rond te fietsen!
Gaaf!!!!

Arco

Ik lig. Mijn ogen vallen dicht. Ik probeer niet te denken. Ik probeer ook niet te voelen. Ik negeer het kloppen op de rechterkant van mijn hoofd. Alsof iemand binnen wil komen.
Al heb ik mijn ogen dicht, ik weet dat er een zwembad voor ons is. Bedden waar niemand gebruikt van maakt, staan klaar vor de gasten in dit prachtige hotel. Ondanks dat het lijkt alsof we vooralsnog de enigen zijn....
Het is een prachtig modern hotel. Fitness. Zwembad. Wel een beetje ver van het Gardameer, maar met de auto of de fiets heel erg goed te doen. Overal zie je mountainbikers. Links, rechts. Gewoon op de weg. Dat wordt weer fietsen deze dagen.
Maar eerst genieten van de ruim 35 graden. Dit Italië.
Ik blijf een halfuur liggen en doe mijn ogen weer open. Zalig, een privezwembad. Wat is op vakantie zijn toch zalig.
Rijden door wen gebied wat je niet kent. Het inspireert mij. Ik heb bijna nu al weer zin om het schooljaar te beginnen. Zoveel nieuwe ideeen en zin in bepaalde zaken.
"you need to meet new people, going to new places And having new ideas", that's what make you happy And creative", volgens Stephan Fairchild. Ik geloof hem op zijn blauwe ogen.
Met de auto rijdend door Zuid-Duitsland, Oostenrijk, Italië geniet ik volop. Michel en ik praten wat, over koetjes en kafjes, genieten van de muziek en galmen mee. Op onze eigen valse wijze.
Ik sta op en ga even onder de douche, om daarna het zwembad in te lopen. Nee, ik duik er niet galant in... Maar, ik loop er galant in, zoals het mijn mooie nieuwe bikini betaamt.
 
Ben benieuwd wat deze vakantie aan rust, creativiteit en liefde gaat brengen!
Nu uit eten in Mar Di Gardi (of zoiets)....
Italië ....zalig!!!!!!

Vakantie!!!!!!

Er zijn echt heel veel jaren geweest, dat ik blij kon toeleven naar een vakantie. Maar dit jaar was dat anders. Niet dat ik opzag tegen de vakantie, nee dat niet. Maar er naartoe leven? Nee dat ook niet!

De relatie met Michel heeft de laatste weken een dieptepunt gekend. En wat doe ik dan? Ik begin te twijfelen. Is dit het wel? Wil ik wel met hem verder?
Het waren zeer drukke weken voor de vakantie. En zoals hij is, is het dan een soort van 'weekendrelatie'. Verbinding? Wat is dat? Gevoel? Wat is gevoel?
Hij heeft gelukkig zijn beste beentje voor gezet bij P., de therapeute.
Dat maakt dat bij mij de weegschaal naar de goede kant is geslagen en ik hem het voordeel van d etwijfel geef. 
Ik had zo met heel mijzelf, van top tot teen, gehoopt dat zijn scheiding zou zijn aangevraagd VOOR onze vakantie. Dit is niet gebeurd. Hij is weer zijn eigen belofte niet na gekomen.
Ik had gehoopt op een kleine uitstel van de vakantie en dat het dan alsnog klaar zou zijn. Maar, in verband met de vakantie van zijn advocaat, is dit niet mogelijk.

We hebben hier goed over kunnen praten. Zijn voorstel was om na de vakantie alles klaar te hebben en volle vaart vooruit te gaan en in de vakantie, op een rustige avond in Italie, er aan te werken. Dit doen we maar beter niet.
Nee, ik heb toen gezegd dat ik de scheiding niet mee wil in onze vakantie, dus dan maar beter een dagje later weg dan.
Dus...zo gezegd, zo geschiedt.

Weggaan...terwijl zoonlief zijn ADHOC uit moet, nog niet zeker weet waar hij heengaat en hoe hij zijn borg moet betalen?
Ik word hier dromend 's nachts van wakker...als dit maar goed gaat, maar ik blijf hier niet voor thuis. Eng! Heftig! Ik weet dat ik als ik in de auto zit, afstand moet nemen en afstand kan nemen...
Daarbij, hij heeft al een huis bekeken, heeft een 'woonmaatje' gevonden (lijkt) en heeft een oplossing voor d ete betalen borg (over paar maanden verspreiden). Want, ik ga die borg ook echt niet 'voorschieten'. Nu heeft hij die vraag ook niet gesteld, maar voordat hij 'm eventueel kon stellen, heb ik laten weten dat ik door mijn 'speelruimte' heen ben. Magdalena haar vakantie voorgeschoten. Zelf op vakantie.
Het kleine spaarpotje wat er is, moet er blijven voor calamiteiten.

Magdalena gaat ook met vakantie. Spannend voor haar. Ze lijkt beter in haar vel te zitten en gisteravond had ze geen hoofdpijn.
We vinden onszelf beiden te dik!! Zij was een paar maanden geleden 68 kilo en superslank. Inmiddels is zijn aangekomen en paste zij gister een broek niet meer.
Bij mij zitten die 3 kilo's er ook (nog steeds/weer) aan! Ik word er ook gek van. In elke etalageruit zie ik die zwemband rond mijn buik, vreselijk!!
Dus hebben we gister een plan gemaakt om een loopband te nemen voor in huis. Je kunt ze huren of kopen. Zet dan ding aan, loop een uur per dag, terwijl je tv kijkt of Netflix en het werkt. In combinatie met koolhydratenarm [geen pasta, geen aardappels, geen pizza, geen brood]. Dus we gaan op zoek naar een loopband!

Kortom: ik ga vandaag aan de slag om financien in orde te maken, kleren te wassen, koffer te pakken, huis netjes achter te laten en dan gaan we maar!!!